dünya adamların umrunda değil ki. artık onlar için her şey birbirine girmiş, her şey karışmış. tayyip siyasi lider mi, ilahi bir kişilik mi diye sor, kulaklarınıza inanamayacağınız cevaplar alırsınız.
şehit verilmiş, pkk ile anlaşılmış, pkk' nın lideri onur konuğu olmuş sikinde değil adamların. biz bu konuyu teee geçen hafta tartışmıştık. kısaca yeniden anlatayım. sekiz şehidin olduğu gün, başbakan denizli' den gelmiş gece yarısı evine girecekken bir grup vatandaş yolunu kesmiş, çocuğuma oyuncak vermediler başbakanım diye korumaları şikayet etmişti. hani diyorlar ya, hakettiğin şekilde yönetilirsin diye, böyle seçmen olduktan sonra yine iyi durumda sayılırız amk!
şiir yüzünden ağlayanların yüzüne sırayla küreğin tersi vurulasıdır.
nefret ediyorum böyle iki yüzlü yalaka insanlardan.
hükümeti kendi taşı ile vuralım o zaman.
bende o akp severleri, yarışma programlarında arkada oturup, sunucuyu seri bir şekilde alkışlayan şak şakçı kişilere benzetiyorum.
ne söylerse söylesin alkışlıyor, oy veriyor, ağlıyor, gülüyor.
idamlık haşimi sözüyle kimin sözcüsü olduğu açık olan ; adamı idama mahmkum eden hakim mahkeme günü işe başlamış daha neyin kafasındasınız , haşimi idam edilirse youtube dan seyredeceksiniz değil mi bunun adi namertliktir.
uzun ince bir yoldaymışlar, ona ağlamışlar.
yürek parçalayıcı durumdur. başkanları için onca yolu tepmiş, onca cefalara katlanmış kitledir kendileri. o meşekkatli yolda başkanlarının verdiği ateşle o kadar duygulanmışlardır ki gözlerden yaşlar şipiş şipil süzülürken, kalplerindeki başkan sevgisi o derece tavan yapmıştır ki, biz bilemeyiz o duyguyu. onlar bilir azizim. onlardır bu ülkenin bugünkü sahibi. sen ben ekmek deriz, aş deriz ama taş koyarız bunların önüne. kahrolsun sen ve ben, ötekileştirdikleriniz...
