özgürlük anlayışı birey bazında olur ve istikrar kriterlerini daha mikroekonomik veriler oluştururdu.
hukuk sistemimiz tek taraflı bir tarafsızlık içerisinde olmazdı.
ülkenin hızlı kalkınmasından öte istikrarlı bir büyümenin en optimal büyüme olduğu bilinci daha önemli olurdu.
ülkemizde polislerin halka yaklaşımı daha farklı olurdu, 7 polis çete gibi tek bir vatandaşa saldırmazdı.
uluslararası arenadan kasıt ortadoğu ve arap ülkelerinden çok medeni unsurların daha önde olduğu batılı devletler olurdu.
en önemlisi bu ülke bir siyasi görüşe ya da belli zümrelere ayrılmaz, kutuplaşmalar olmazdı.
