türkiye gerçeğidir. muhalefetin demokrasi noktasında hezeyanın sebebi adaletin ucunun onlara da dokunmaya başlaması ile ilgilidir. modern ya da postmodern darbe yapanlar ve onların yardakçılarının, sorgusuz sualsiz insan öldürmeye alışmış olanların, her yaptığı yanına kar kalmış zorbaların, devletin kaynaklarını babalarının malı gibi kullanmayı prensip edinenlerin, sınırlı sayıdaki mevki makamı baba malı gibi paylaşmayı marifet haline getirenlerin, mafyaların, çetelerin, devletin derin elamanlarının alışık olmadığı şekilde adalet önünde hesap vermeleri sebebiyle koparılan feryat figanın aksine türkiye eskisinden daha demokratik bir ülkedir. asit kuyularını dolduran , hrantın, evlerin bodrumlarında gömülü, sırf inancından ötürü eğitim öğretim hakkı elinden alınan, devletin efendisi değil hizmetkarı olduğu gerçeğini gören, sıradan bir çok insanın farkettiği gerçektir.
fakat asıl ironik olan herkesin herkese (din, ırk, vekil, başvekil, parti başkanı, giyim kuşam fark etmeksizin) ana avrat düz gidebildiği sözlükte memleketin özgürlük meselesini tartışmaya yeltenmemizdir sanıyorum.
oecd'nin yaptigi arastirmaya gore 169 ulke icerisinde , ifade ozgurlugu konusunda turkiye 140 larda. 60 in uzerinde gazeteci cezaevlerinde.
mal misiniz olm siz ya...
edit: bir de eksiliyorlar. yani ben chp yi filan da sevmem. hatta bu duzen partilerinin hicbirini sevmem. fakat akp ye de ozgurlukcu demek (hele bu verilerle) mallik olsa gerek.
