Gerçekten insanı korkunç hislere bürüyen hadise.
Ebeveynlerim aşağıda ben ise üst katta yaşıyorum. Ev içerden merdivenli olunca daha bir koyuyor insana. içim sikiliyor resmen. Gün içinde her dakika görüşüyor, konuşuyoruz. Bu durum da bir noktadan sonra inanılmaz derecede çekilmez bir hale geliyor. Her işime karışmak gibi bir girişimleri oluyor. Baskı diz boyu. O yüzden allah kimseyi ailesinden uzakta bırakmasın.
Bence çok zor. Ben ailemi az görerek yaşamak istemem. Bazen ayrı eve çıkmak istesem bile farklı şehirde kaldığımda onlardan bir ay iki ay uzaklaşınca ya da aynı şehir içinde farklı evde kalırsam iki hafta sonra ailemi görmek istiyorum. Biraz ana kuzusu olabilirim ben…
