halledilemez efenim. olmaz imkansız. defalarca güzel güzel anlatmama rağmen tam aramaması gereken yerlerde arayıp sorguya çekerler. daha kötüsü birlikte gezerken bir kavga konusu çıkması tartışırken babanın bağırmasıdır. ancak gözlerinde 70 yaşımızda olsak bile çocuk gözükeceğimiz için düşünmeye bile gerek duyulmayan konudur.
annem bana doğduğumdan beri çocuk der. yani tabi ki yüzüme karşı ismimi söyler ama birisiyle konuşurken ; çocuk sınav döneminde yemek yapıp yolladım , çocuk geldi bizim , çocuk yemek yapmayı bilmez , çocuk şöyle , bu da bizim çocuk , çocuğun parası bitmiş , çocuk hiç evden çıkmaz bizim , çocuk da çocuk. uyarmayı bıraktım artık yaş ilerledi ama çocuk işte.
başka da derdim yok canım anam.
