günlerdir bu şüphe beynimi kemiriyo ediz! bu kuşku beni öldürücek.
zatürre olmamdan mütevellit doktorlarla iştigal ediyorum bu aralar ve işte aile dostu doktor pisliğiyle bu noktada tanıştım.
doktora gittik peder beyle. doktor sağolsun ilgi, alaka. hepsi yalanmış ama; dayadı haptı, serumdu, iğneydi falan. yoğun bi tedavi sürecindeydim yani. babam tedavinin ciddiyetini izah etmek için saçma sapan örnekler vererek ruhumu skiyodu: "olm sen işin t.şşağındasın ama sana yapılan bu antibiyotikler fillere yapılıyor".
ilaçları bitirip, tekrar doktora gittik kontrole. ışığa doğru kaldırdı eski ve yeni filmleri. "ne görüyosun?" dedi. "ne göreyim mnskym! hadi gördüm teşhis koyabilseydim sen benim karşımda olurdun" diyemedim, "ciddi bi iyileşme görüyorum bünyemde" deyiverdim. hafiften yan oturup bacak bacak üstüne attı "neremle güldüğümü daha iyi anla diye gösteriyorum" dedi. "ulan meğer ne pis bi doktormuşsun sen emin abi" deyu geçirdim içimden.
"en fazla 5 yılın var" dedi. sigaraya devam edersem en fazla 5 yıl sonra astım tüpleriyle devam edecekmişim hayatıma. "açıkçası çok şaşırdım" dedi, "bu yaşta ciğerlerini bu hale nasıl getirdin, valla helal olsun"..
konuyu dağıttım. doktor kısmına saygım sevgim sonsuz. teşhis koydumu eyvallah! ama hacı bu teşhisi koyan doktor, akşamları babamla votka içen adam. ulan ben nasıl inanayım bu adama? babama soruyorum "baba emin abi sigara kullanıyo mu?" deyu, "normalde içmiyo, ama votkayla çok içer ha, onun da yapısı böyle" gibisinden t.şşak yanıtlar alıyorum.
babamla enseye tokat göte parmak bi adamın "sigarayı bırakacaksın evlat" paralelindeki teşhisine ne derece inanabilirim? anne baba dediğin sonuçta hassas ruhlu insanlar. "ya emin hoca, hastalık bahanesiyle bu çocuğu bi tırstırtsan da cuğarayı bıraksa!" gibi bi cümlenin kurulmadığını kim söyleyebilir?
ediz, bu şüphe beynimş kemiriyo, kuşkulardayım. doktorunuz aile dostu oldumuydu, bu işte bi pislik vardır mutlaka. ediiizzz! *
