islamda evlatligin yeri olmadigini en mukemmel sekile kafalara kaziyan ayettir.
arap gelenekleriyle turk geleneklerini kiyaslarsak iş, içinden çikilamaz bir hâl alir. bosanmak da evlenmek gibi olagan bir durumdur. araplarda esi vefat etmis ya da esinden ayrilmis bir kadin, kac cocugu olursa olsun "dul bu kadin, ustelik cocuklu" diye asagilanmaz, o da "evlenilecek kadin" lara dahildir.
ulkemizde dul demeye dur; hep kucumsenir, hep geri plana atilir.
araplardaki olaganlikla, bizim orf adetimiz daha dogrusu bakis acimiz uymadigi icin peygamber sav'e "aaaa! evlatliginin eski karisiyla evlenmis cik cik cik..." deniliyor.
allah da buyuruyor ki; "evlatlik falan yoktur islamda. zeyd as in karisi, butun kadinlar gibidir."
bu ayetten daha net aciklanamazdi bu evlatlik-helallik mevzusu.
Yani diyor ki;Kocası ondan vazgeçti, git evlâtlığının karısını sen al.
Ben peygamber değilim. Normal ınsanım. Ama böyle bir şey yapamam. Utanırım. El kadarken evlâtlık aldığım bebenin karısını almak. Abooo.
Ama tüm insanlığa ahlaklı mahlakli olmaya davet eden bir insan, peygamber gidip bunu yapıyor.
Daha da enteresani Allah, evreni mevreni, kainatı yaratan Allah, işi gücü bırakıyor ve diyor ki; kocası bırakırsa evlâtlık karılarını alabilirsiniz. Gercekten tüm insanlığın en büyük derdi de buydu zaten.
Peygamberden başka bunu yapan da var mı bilmiyorum.
(Resûlüm!) Hani Allah'ın nimet verdiği, senin de kendisine iyilik ettiğin kimseye: Eşini yanında tut, Allah'tan kork! diyordun. Allah'ın açığa vuracağı şeyi, insanlardan çekinerek içinde gizliyordun. Oysa asıl korkmana lâyık olan Allah'tır. Zeyd, o kadından ilişiğini kesince biz onu sana nikâhladık ki evlâtlıkları, karılarıyla ilişkilerini kestiklerinde (o kadınlarla evlenmek isterlerse) müminlere bir güçlük olmasın. Allah'ın emri yerine getirilmiştir.
