--spoiler--
sonra sen kendi yolunu çizdin,
benim ilkokulda resmim zayıftı, pek birşey çizemedim.
bir işe girdim,
beşiktaşta bir eve taşındım ve sigarayı bıraktım.
bulaşık makinam var,
alttan iki dersim,
bir kitap projem,
ve sen yoksun...
--spoiler--
"çok yazmak istiyorum, türkçem yetmiyor.
saatlerce yüzmek istiyorum, yaz gelmiyor.
bir an önce okulu bitirmek istiyorum, hocalar köstek oluyor.
son ses müzik dinlemek istiyorum, komşular huylanıyor.
ezberle eğitilmemek istiyorum, sistem karşı çıkıyor.
istediğim siteye girmek istiyorum, engelleniyor.
teknolojiyi sevmiyorum, hep karşıma çıkıyor.
üzülmek istemiyorum, benle inatlaşıyor.
yaşamak istiyorum, ölüm göz kırpıyor."
rabbim şimdi bir polisi tutuklar gibi
değişik bir hayvan tıkanıyor göğüslerimde
menşei cam çocukların haysiyetiyle
pasiflora anlamında tiren koşayım
koşayım filmlerin adı bu olsun
şehre laciverd bir ceket gibi yakışsın yağmur
rabbim gör rabbim duy rabbim bağışla
rabbim kızın annesi bankada memur
sol yanlarım cumartesi küle çalışsın
mason teşkilatlara çapsın bisiklet
titreyeyim muştalara sapayım kopkor
rabbim kız okula geliyor, yaşasın cumhuriyet!
işte yeniden gür bir kapsül sürçsün eşikte
al sakallı bir kelebek başlasın bitsin
bu kestiğim sn kardeşim surları kesin
hayır judas düğünüme gelmeyeceksin!
semerkandı denetleyen bir dedektif mor
yar göğsüne salmadığım şu pürüz sicim
sakis dahi peşindedir bir kuranım vor
eh onu da siyah kotumla giyeyim rabbim!
rabbim o tarz bir tiyatro gelsin bu şehre
haddinden fazla mermi küvezden seksin
rabbim rabbim ben de sordum sarı çiçeğe
ah beni de şu direğe bağlayın gitsin!
işteşimdi kör bir masat yorumluyorum
ham meçlere seyrediyor gözbebeklerim
öğrettiğin trenlerle baştan çıkayım
lübabeyim lübabesin lübabe rabbim!
şiiriyle tahrik eden şair. şiiriyle aşık olduğunuz kıza molotof atabilirsiniz. şiiriyle yaşanmışlıklarınız* bir köşesinden tutuşturulmuş fotoğrafa çevrilir. şiiriyle unutamazsınız. şiiriyle anlatamazsınız. şiiriyle kendi içinizde bir çözüm süreci başlatırsınız. şiiriyle devrik bir cümle olmadığınıza hayıflanırsınız. şiiriyle wernicke afazisi olduğunuza şükredersiniz. şiiriyle haziranın sonlarında çocukluğunuzu yakmaya niyet eder, bir müddet oturma eylemi yaptıktan sonra olaysız dağılırsınız. ***
"gözlerinin meryem hali gerçek yurdumdur
ki zuhrettiğinde ilk formuyla isa yeniden
ağlıyorum, ağlıyorum, ağlıyorumdur." mısralarını gerçekten elleriyle yazan şair.
hayatımın merkezine oturmuş dizeleri olan güzel adam. kalbimi ilk sarsan anısı şuydu:
"ayakkabılarını kapımın önünde görmek istiyorum!
çünkü bu,
seni seviyorum'un içine nal salmak demektir."
sonra bu geldi:
"inanmışım kaybetmek esrarıdır olmanın
çıldırmış bir vaşak gibi kaybediyorum.
ipimden kurtulmuşum kaybediyorum."
ardından aynı şiirde bununla vurdu:
"bunun için gözlerinin meryem hali sevgilim
gözlerinin meryem hali gerçek yurdumdur."
hele şunu dediğinde evi genişlemeyen bir insan yoktur sanıyorum:
"işte sen gülüyorsun
ve beni daha geniş bir salona almış oluyorlar."
bu liste böyle uzayıp gidiyor. hatırladıkça anlıyorum aslında dizelerine ne denli tutulmuş olduğumu. kıymeti öldükten sonra anlaşılmasın, facebook şairi yapılmasın istiyorum. çok içime dokunur o zaman.
