engels'e göre: aslında tanrıya inanmayan ama bunu söylemekten çekinenlerin inanışı. yukarıda, bilmiyorum diyebilme cesaretinin inançta can bulması demiş birisi. bilmiyorum demek değil inanmıyorum demek cesaret işidir asıl. çünkü inanmıyorum demek tanrıya inanmadığını bilmektir. daha tutarlıdır. bu açıdan bakınca agnostikler engelsin eleştirisini hakediyorlar.
tanrı inancı iman işidir. ilmi yollardan ona yaklaşmaya çalışmaya eyvallah. hani belki ilmelyakin.. lakin hakkal yakine ulaşacağım ama asansör olarak bilimi , bilgiyi kullanacağım dersen zor. asansör yok o katlara. bilgiyi geride bırakıp kalple yola devam ediyorsun.
hani imam- ı ali demiş ya: perde - i gayb aralansa yakinim değişmez (allahla aramdaki perde kaksa imanım daha çok artmaz)işte bu güzel misal. imam - ı ali ilmin kapısıda olsa bu lafı ettiren ilm değil, imandır. hasılı bilgiyle , bilmeyle ben sıddık olacağım diyeceksen kasma. seni sıddık makamına çıkartacak bir bilgi seviyesi senin gibi başkalarını da çıkartırdı. haliyle tutarlı olmazdı bu da. dedim ya engels doğru demiş.
hem bu dünyanın nimetlerini sınırlarını zorlayarak özgürce kullanacağım; hem de kendimi ateistler ile karıştırmayacağım diyen kişidir. Nitekim düşünen, düşünmeyi seven, düşündüren insanlar olduğunu hatırlatırlatmak koşulu ile; 'bir çok inançlıdan düzgün bir hayat sürdükleri de aşikardır' diyebileceğimiz insanlardır.
imkansızın gerçekten de imkansız olduğunu savunan katıksız idealizm öğretisi agnostizm'in şakirdi. pozitivist karşıtıdır. idealist olduğundan materyalist değildir, dolayısı ile tanrıtanımazların kapsama alanına giremez.
varlığı somut olarak kanıtlanamayan bir şeyin yok sayılması (en azından varolduğunu iddia edenler tarafından elle tutulur bir şekilde kanıtlanamadığı sürece) gerektiği için bana biraz "kaçak" gibi görünen insan.
şimdi birisi kalkıp "gökyüzünde üç metrelik kanatlara sahip olan, bizim göremediğimiz, beyaz tubuzittinler var" derse, kalkıp "tubuzittinlerin varolup olmadığı bilinemez. dolayısıyla bu konuya hiç girmeyelim" demek pek mantıklı durmuyor. öyle işte.
tanrının varlığı ya da yokluğu konusunda ne içinde bir his, ne de elinde bir kanıt bulunan alçakgönüllü insandır. dinine en çok bağlı olan kişiler dahi,hayatlarının bir döneminde bu konuyu kafalarında evirip çevirme cesareti gösterdikleri anda agnostizme şöyle bir dokunur,sonra hızla kaçarlar.
ateizm ile uzaktan yakından alakası olmayan kişilerdir. ateizm'de "tanrı yoktur" düşüncesi katı bir şekilde benimsenmiştir. agnostisizm'de ise tanrı kavramının olup olmadıgı şüphelidir, "belki vardır belki de yoktur" düşüncesine inanılır, bilinemezlik hakimdir.
Maddi olguların arfında ve ötesindeki hiçbir şeyin varlığının bilinmediğine, şimdilik bilinemez sayılabileceğine ve özellikle de herşeyin yaratıcısı olan Tanrı'nın ve görünmeyen bir dünyanın, hakkında hiçbirşey bilmediğimiz konular olduğuna inanan kişidir.
bilinemezcilerin yalnızca bir kısmını oluştururlar..çünkü agnostikler yalnızca tanrının var olup olmadığından emin değillerdir,bilinemezciler ise tüm varlıkların varlığından..
