allah'ın değil bir yaratıcının var olduğuna inanan fakat bu yaratıcının bilinemeyeceğini düşünen insandır. allah'a inanıp kanıtlanamayacağını düşünenler kendilerini bir şekilde agnostisizme sokmaya çalışıyorlar.
tanrının varlığının veya yokluğunun hiçbir zaman bilinemeyeceğini, onun var olduğunun kabul edilemeyeceği gibi, yokluğu da kabul edilmez. bu düşünce tüm zamanların en gerçekçi düşüncesidir. tanrıyı tamamen reddetmek, tamamen kabul etmekten farksızdır. agnostik düşünce ayrıca, günümüzdeki yaygın olan dinlerin insanların tanrı arayışının bir süreci olduğunu da savunur.
sınvlarda bilmediği soruyu boş bırakmaktan kaynaklanan alışkanlıktır. cesaretsiz ateist falan değildir. agnostik insan zaten semavi dinlerin tanrı önermelerini akla aykırı bulcağından yaranacağı bir taraf da yoktur.
uyduruk düşüncenin adamı. düşünce bile değil lan bu. düşünememe resmen. şüpheci desek değil, deist desek değil. bi bilinmezciliktir tutturmuş pragmatist herifler.
cogu kisinin bilip bilmeden kendini bu sinifa soktugu sifattir...
Her seyden once agnostizm diye bir sey soz konusu degildir. Agnostiklik, ateistlikten farkli olarak bir akim degildir.
Cogu kisinin zannetigi gibi agnostiklik, "yoktur ama da oladabilir, gote gelmeyelim" demek degildir. Agnostizm der ki, tanri oladabilir, olmayadabilir. Bunu herhangi bir bilimle kanitlayamayiz, ustune deney yapamayiz, nitekim tanrinin vaar olup olmamasi benim hayatimda hic bir seyi degistirmiyor, o zaman bu bilgi benim icin onemsizdir... Ustune dusunmeye, beyin gucu yormaya, ustune siyaset ve politika yapmaya, hatta inkar etmeye bile degmez...
"Yorungede bir caydanlik var" sozu ne kadar onemliyse "allah var" sozu de o kadar onemlidir. Yorungede bir caydanlik var mi? Su teknolojiyle bilemem. Umurumda mi, zerre kadar sikimde degil. Sonuc: isi gucu olmayan, bos vakti cok olanlar istedigi gibi kafa patlatsin, bir cevap bulursaniz bize de soyleyin...
agnostik bir arkadaşımın "tanrının var olup olmadığını bilemeyeceğimden ara ara oruç tutuyorum eğer varsa babalara gelmeyelim" sözüyle pek de güzel tanımladığı düşünme biçimidir.
kendimi agnostik olarak tanımlamasam da, agnostiklerin aldığı tavrı korkakça veyahut çekingence diye tanımlamak gördüğüm en ahmakça hareketlerden biridir. öncelikle çekimserlik ve çekingenlik arasındaki farkı kavramak gerekir.
ve ilgilenmiyorum->umursamıyorum->siklemiyorum, sikimde değil
gibisinden ifadelerin kullanım amacını öğrenip, agnostik bireylerin çoğunun düşünce yapısında yer aldığını da anlamak gerek.
söylemek istediğim şu ki; agnostik bireyler, hiçbir sonuca varılamayacağını bile bile ["allah var" x "tanrı yok"] tandansına sahip "kanıtlama çabalı" tartışmaların merkezinde vakit kaybetmemeyi tercih eden bireylerdir. ha, illa ki yönelimleri vardır, bu konularda hiç düşünmüyor olmak zorunda da değillerdir. deizm ve ateizm arasında gidip geldikleri görülür. ancak, tüm bu çalkantıları kendi içlerinde yaşarlar, dışarıya gösteriş olarak sunmayıp, teolojik konuları çok da fazla önemsemezler/önemsememeye çalışırlar.
ekseni "bilinmezlik"ten geçtiği için genellikle insanlar tarafından "kokmaz-bulaşmaz" bir tavır olarak nitelendirilse de aslında son derece net bir görüşün insanıdır. en uç görüş olan ateizmin insanı bile reddetmek için önce bir kabul yerinden geçer ancak o'nun bu anlamda tutunacağı dal hiç yoktur, olmamıştır.
