imparatorluk yıkılırken sadece 1 tanesini gizli gizli kaçırınca yenilgiden kurtulmakta en zevkli anlardandır.Gider yeni mekanda ev kurarsınız düşman eski yerdeki evlerinizi yıkıp victory sesini beklerken siz yeni mekanı kurup yeni bir mücadele başlatırsınız.
varsa yoksa aynı laflar. bi imeceye gir, bi ihtiyar heyetinden bahset, ulan hiç olmadı akşam bağdan gelince köy kahvesinde iki teneke bira iç! ondan sonra "bizi niye avrupa birliğine almıyorlar". almazlar bebeğim almazlar, önce sen kendin bi birey olduğunun farkına var. olmaz ki bu kadar ya! köye gidip bilinçlendirmeye çalıştığımızda da keserle üzerimize yürüyor ibneler! senin karını kızını odun kesmeye gönderiyorlar kurt parçalıyor ses etmiyorsun amına kodumunun gevşeği!
onlar olmadan hiçbir iş olmaz. oyunun başında en önemli elemanlardır, malzeme toplar, bina yapar, her işi onlar görürler ama oyunun sonunda asker sayısını arttırmak için kurban edilirler. aynen gerçek hayattaki gibidir, işini gördükten sonra yüzüne bile bakılmaz.
Çin, işçilerini ölene ya da intihar edene kadar çalıştırırken, bence bu köylüden ilham almış. Çin'den gaza gelen diğer ülkeler de aynı kuralları kendi işçilerine uygulamaya çalışıyor. Kötü örnek, bu age of empires köylüsü, patronların önüne iyi örnek de koymak lazım. imrenilicek çalışanlardır o ayrı.
yapay zekadan mahrum köylüdür. yapay zeka uygulansa ''bu ne biçim hayat lan o mahsul toplasın ben burda odunculuk yapayım madende çalışayım sikerim böyle imparatorluğu tutturmuşsun bi imperial çağ gidiyorsun hileci şerefsiz'' diyebilecek olan köylüdür. sen ye iç sonra isyan çıkar. çok ayıp!
her daim age of empires serisi için söylediğim "kusursuz" ifadesini alt üst eden karakter. hayır bu kadar kusursuz olan oyunda cin ali çizimi kadar sıradan tasfir edilmesi kusursuz kelimesini kusurlu hale getiriyor. yahut bilemedim ben bunu tam olarak.
kapitalizmin ne kadar sikik bir sistem olduğunun resmidir. yeri gelir odun toplar, yeri gelir inşaata gider, yeri gelir avlanır yeri gelir kurtların saldırısına uğrar yeri gelir düşman askerine karşı göğüs göğüse çarpışır. hiç hayır demez allahın salak herifi. işte kapitalizm böyle yürüyor, insanlar bir bıraksa eyvallah demeyi ne güzel şeyler olur lan.
keşke hak ettiği değeri görebilse bu zavallı köylü. yeri gelir ağaç kestiririz yeri gelir zırhlı asker sahibi olmak için öldürmek zorunda kalırız. kısacası kafasına vur ekmeğini al.