Derler ki, aşk da unutulurmuş herşey gibi. Hem de yaşanıp bittikten, soğuyup küllendikten sonra değil, tam da dolu dizgin devam ederken unutulurmuş aşk.
Elmas bir gözdür yürek. Ve çizilmeye görsün bir kere, artık hep sedefsi bir yırtıkla bakacaktır cümle aleme.
an itibariyle iş yerinde zaman geçirmek için elimde bulundurduğum kafka kitabıdır. bir klasik olmakla beraber, kafkaesque labirentlerde kendinizi aramak için birebir olduğunu düşünüyorum. nihayetinde, okuyun, okutun. okunması gereken bir kitap, bilhassa sıkıldıysanız.
''ve bir dayanak olmaktan çıktığında özgürleşir ruh ancak...''
Hiç bir şeyi geri almayı bekleme! Yaptıkların için takdir edilmeyi bekleme. Ne kadar zeki olduğunun keşfedilmesini bekleme. Ya da aşkının anlaşılmasını. Daireyi tamamla... Gururlu, yetersiz ya da kibirli olduğun için değil. Sadece onun senin hayatında yeri olmadığı için, kapıyı kapat, plağı değiştir, evi temizle, tozdan kurtul. Geçmişte olduğun kişiyi bırak, ve şu an kimsen o ol.
ETRAFIMIZDA KÖTÜ OLAN HERŞEYE BAŞKALDIRARAK ŞiMDiYi YAŞAMAK, KENDi BAŞINA ŞAHANE BiR ZAFERDiR... VE HAREKETE GEÇERSEK, HAREKET NE KADAR KÜÇÜK OLURSA OLSUN, MUAZZAM BiR ÜTOPiK GELECEK BEKLEMEK ZORUNDA KALMAYIZ...
