affetmek büyüklüktür diyenlere kime göre neye göre diye soranların, karşısındakine bir şans daha tanımanın anlamsızlığına inananların savunduğu fikirdir çoğunlukla.
affetmek veya affetmemek tercih meselesi elbette. karakterlerimize göre olaylara yaklaşımlarımız da farklı olacaktır haliyle. affetmek büyüklükmüş öyle öğretilmiş bize. kini, nefreti barındırmayalım diye içimizde affet demiş büyüklerimiz. herkes hata yapar sözü zamanla işine gelmiş kabahat işleyenlerin. sığınmışlar bu sözün ardına.
affetmek büyüklük falan değildir diyen saftayım bende. kırılanları yapıştırmaya çalışmayanlarım. halı altına süpürmeyenlerden ya da. sen affettiysen canını acıtanı ne ala. sözüm yok elbet ona ama hakkını vermelisin yaptığın davranışın. affediyorsan unutacaksın, gönülden bağışlayacaksın. yok unutamam ben ama affederim diyor sebep olarakta merhametli biri olduğunu vurguluyorsan, vurmayacaksın adamın yüzüne hatalarını bir bir. bahis açıldığında konuyu açan değil kapatmaya çalışan olacaksın. utandırmayacaksın adamı. hakkını vereceksin affetmenin. onun yüzüne her baktığında sızlamayacak yüreğin. unuturum ben canım diyorsan ne ala. sözüm yok ona.
arada küslük olmasın ister çoğu kimse. olmasın olmasın da neden hata yapan düşünmez bunu başta? düşünemedi yaptı bir akılsızlık tamam. hadi anladı geldi bir de özür diledi sonra, neden döner tüm ibreler sizin tarafa? hata yapıp gözden düşen özür dileyip aklanınca, kabul etmezseniz küçüleceğinize mi inanırlar yoksa?
ufak tefek mevzular değil bahsettiğim. hepimizin kıstasları farklı elbet. senin alındığına ben gülerim belki, beni günlerce kahredecek bir söze sen gülümsersin belki. ama yaptığı hatayla gelir bozarsa adam düzenimi, sarsarsa beni ta derinden, anlamaya çabaladıkça ben, daha çok üstüme gelir ve üstüne daha bir çok söz sarfederse hazmedemeyeceğim silerim ben o adamı. istemeye istemeye hayatınızdan çıkarmak zorunda kaldıklarınız canınızı yakar elbet ama isteyerek sildiğiniz vakit bir kişiyi, inanın izi kalmaz sağda solda.
aman dargınlık olmasın, mevzu uzamasın diyenlerdenseniz ne ala. hiçbir sözüm yok ona. varsın desinler bana istediklerini, varsın ne isterlese düşünsünler hakkımda affetmek büyüklükse bir yanım hiç büyümeyecek benim.
affetsem hakkını veremeyeceğimden, gözümde küçüleni büyütmem daha fazla gözümde ben.
insanların, kişiliğini defalarca ezdirmesine sebep olan yalandır. tabii ki, burada günlük, ufak hatalardan söz etmiyoruz. bin kere kırılmaktan, hayatımızın içine edenlerden, affedilmenin verdiği güveni şerefsizce kullananlardan söz ediyoruz.
ben, affedip de büyüyeceğim diye, niye karşımdaki yüzünden defalarca enayi yerine koyulayım arkadaşım? benim affetmem, onun çıkarlarına ve egosuna hizmet edecekse, büyüklük müdür bu? o, otuzuncu kez affedilirken, sadistçe hiçe saymalara, kalp kırmalara devam ediyorken, bizler büyümüyor, aksine birer noktaya dönüşüyoruz.
affetmeyerek küçülelim daha iyi. tabii, bu söz doğruysa. eğer affederek büyüyorsak, yüz kere büyümüşüzdür zaten. bu kadar yeter! bir kerecik de, hata yapmayarak karşımızdaki büyüsün. sıra onlarda.
koca bir yalandir gercekten. hicbir faydasini gormedim ben.illa fayda gormem gerekmiyor olabilir ama her seferinde affettigime pisman oldum. artik soyle yapiyorum; o kisi icin olurse cenazesine gidermiyim diye dusunuyorum. eger gitmemse o kisiyi affetmiyorum.ohh mis.
affetmek insanı rahatlatır kafan rahat olur sürekli stres altında olmazsan karşındaki için değilde kendin için affetmen gerekir ayrıca ne derler 'eğer intikam almak istiyorsan, iki mezar kaz biri sana biri düşmanına ' affedin gitsin kafanıza takmaya değmezler.
Affetmek kişinin kendisi için yapması gereken birşeydir. Kendi içinde hesaplasmaktir. Atfedilen kişiyi hayatımızdan cikarabilirsiniz ama onunla bağlantılı acıları ve her türlü negatif duyguyu içinizden atmaniz içindir affetmek. Onunla tüm baginizi koparmak içindir. Ancak o zaman hayata gerçekten devam edebilirsiniz. Yoksa kişiler ve olaylarla ilgili insanın içinde taşıdığı her türlü negatif duygu kişinin ayağına takoz olmaktan başka birşeye yaramaz. Affetmek içinizdeki negatifligi temizler.
affetmek büyüklüktür, affeder gibi yapmak mallıktır. affettikten sonra içinde birşey kalmaması gerekir ki bu insana özsaygı kazandırır. ikinci şansı vererek hata yapmak suçluluk duygusuna yol açabilir ki başlığı açan arkadaşın başına gelen şey de bu galiba.
