idamın mantığı gereği, suçlunun cezasını çekmesi değil, bir toplumun tamamının suçluya düşmanlığı fiilinin yaratılmasıdır. bu iki olayda da olan budur. seuçu vardır yokturdan ziyade idam edilmeleri tamamen yanlıştır.
birisi halkın oylarıyla iktidara gelmiştir. diğeri türkiye cumhuriyetinin yönetim şeklini değiştirmek için silahlı eylemler yapan örgütün lideridir. nasıl olurda ikisi aynı kefeye konulur.
ikisinin idamı da canımızı yakmıştır.
biri 10 yıl hükümette, 5 yıl muhalefette olmak üzere demokrasiye en yüksek düzeyde hizmet etmiş bir vatan evladı diğeri ise yöntemi tartışmalı olsa da "bağımsız türkiye" idealine sahip gencecik bir fidan. birine sevinip birine üzülmek, birini alkışlayıp birini yerin dibine sokmak karaktersizliğin dik alasıdır.
ancak ne hikmetse deniz gezmiş'in idamını lanetleyen bazı devrimbazlar menderes'in idamını sevinçle, mutlulukla anıyorlar.
sadece bunla da kalsalar iyi bir de kendi karatersiz yapılarına uygun olarak menderes'e iftirada bulunmaya devam ediyorlar. kısacası kendilerinin en az menderesi asan cunta kadar karakter ve ahlak zaafiyeti geçirdiklerini gösteriyorlar. yok efendim menderes amerikancıymış yok efendim menderes gardiyana yalvarmış... seni yassıada'ya çıkarsalar altına sıçmaktan başka bir eylemde bulunamazsın ama menderes ile arkadaşları duruşma boyunca 10 yıllık faaliyetlerinin hepsini yüreklice savundular. bu yalanlara sizin gibi kemalist tosuncuklardan başka kimse inanmaz zaten.
