Önce gidip doğduğum evi bulurdum, bol bol resim çekerdim,
sonra çocukluğumda gezdiğim iki tarafı akasya ağaçları ile dizili sokağımı bulup o sokakta bir kaç tur atardım.
Sonra bici bici ve eskimo dedikleri dondurmayı yerdim.
Ama akşam olunca geri dönerdim, çünkü gece kertenkele ler ile koyun koyuna yatmak istemezdim efem...!!!
önce mahalleme gider milletle selamlaşırdım, sonra arkadaşları arar buluşurduk. akşam olunca güzel bir ocakbaşına rakı kebap eşliğinde muhabbet eder, kalem biramızı içtikten sonra menderese biraz hava almaya giderdim.
kar topu oynamayı, kardan adam yapmayı bilmeyen çocukların şehri.
isbu bunye dustu ve cukurovada okudu. beyazevler kampusu; gunesin yukaridan direkt asagiya dustugu yer amk.
sehre ilk geldigimde... 5 sise soguk su almistim. elimde posetle mal gibi dolandim durdum. imkan olsa kursun gibi kemerime dizmeyi dusunuyordum ki seslendi icimdeki ben: mal misin amk. hak verdim tabi. sonra meshur duygu kafeyi aradim durdum. koprunun hep yanlis tarafindan giris yaptim. guzel bi' mekan arayayim derken, resmen kahvehaneye yonlendirdiler. gun icinde ayni otobuse 3 kez denk gelmeyi basarip soforle kanka oldum. herif, buldun mu aradigin yeri diye muhabbete basladi ikincide. 3. de sabah kacta gidecen diyor. oradan geciyorsa alacakmis sagolsun.
beyzade de kebap yemek. bol kepçe de kebap yemek.
Hep kebap yemek. Sürekli kebap yemek. Adanalı isyankar ruhum rahat durmaz üzerine bir de acılı şalgam gömerim.
