barış manço'nun bize kattığı güzelliklerden sadece biri.
eski bölümleri bazen izliyorum da orada olan çocuklara imreniyorum. ne güzel bir hatıra kalmış kendilerine. maç anlatan mı dersin, barış abi ile düet yapan mı dersin...
gerçekten çok isterdim böyle bir hatıram kalsın. ama gel gör ki neredeyse bir fotom bile yok o dönemden kalan. bazen "acaba ben hiç çocuk olmadım mı" diye soruyorum kendime.
+merhaba adın ne?
-ali.
+evet alii dişlerimizi fırçalıyo muyuz bakalım?
-evet.
+peki peki pekiiii günde kaç defa?
-3.
+affferriiin kocaman bir alkış aliye. bize ne söyliyceksin ali?
...
barış manço'nun sevecenliğini ortaya koyan,bilindik diyaloglarla ilerlese bile çocukluğumda bana orada görünebilmenin hayalini yaşatan güzel programdı.
bu sabah erken kalktım bayaa. geceden uyuyamamıştım zaten. insanın içinde belli bi neden olmadan bi huzursuzluk olur ya. böyle hafif hafif mideniz ağrır. ve kötü olacak hissi vardır ya. öyle bişey işte.
sabahın köründe uyandım bugün. sabah 7 falan. huzursuz olduğum her halimden belli. en iyisi bi çay yapıp bi sigara atşeleyim dedim. daha sonra geçtim televizyonun başına. trt 1 izleyen bi adam değil. sadece leyla ile mecnun için izliyorum. hatta diziyi çoğu zaman tv den değil internetten izliyorum.
nerden estiyse trt'yi açtım. adam olacak çocuk varmış. barış mançonun şu meşhur programı. hiç kalkmadan başka kanal açmadan izledim. koca adam çocukla çocuk oluyordu programda. koca kurtalan ekspresi mini mini bir kuş çalıyodu minicik bi çocuk için. barış abi kızlara prenses, erkek çocuklaa aslanım diyodu. çocuğun biri tam 12 dakika boyunca aynı şarkıyı söyle. söylediğim tek cümle de mini mini bir kuş konmuştu. evet tam 12 dakika bekledi minik kız çocuğu şarkısını bitirsin diye. ve tüm stüdyoya alkışlattı bu şarkıyı. dedim ya tam şarkı olmadığı halde.
evet devir değişti. ama geçmiş programlara baktığımda çocuklarımıza, yaşlılarımıza özel programlar yapmışız biz. insana daha çok saygımız varmış kaç yaşında olursa olsun. hep söylediğimiz şey. çocuklar bizim istikbalimiz. gülerim ben buna. bir tane adam gibi program yapmıyoruz çocuklar için. ancak saçma sapan filmler programlar. bez bebek gibi.
geçmişi özlemek bu kadar acı vermemeli insana.
not: bu arada içimde bi huzursuzluk var demiştim ya. barış mançoyu izlerken geçti o his. ölümünden yıllar sonra bile huzur veriyosun. eyvallah barış abi.
5 yaşımda candan erçetin'in hangi aşk adil ki şarkısını söylediğim, katıldığımdan dolayı kendimi şanslı hissettiren şahane programdı. ayrıca çocukluğuma ait en güzel anımdır.
trt1 de tekrar bölümleri yayınlanmakta olan program.ekranın sağ alt köşesine düşülen "ilk yayın tarihi" notu bence cok iyi düşünülmüş bir ayrıntı.ekrandaki miniğin şu anda kendimizle yaşıt veya bizden daha büyük olduğunu düşünmek insanı duygulandırıyor.
Ntv ya da türevlerinden ricamdır, adam olacak çocuğa zamanında katılmış kişileri bulsunlar, Barış manço'nun anısına yapılabilecek en güzel belgesel bu şekilde olur.
kimler nerelere geldi, mühendis, doktor, ... vs oldu görelim görüp görüp ağlayalım.
