mahkeme, polis, asker, hapishane gibi devletin otoritesini saglamak icin kullandıgı butun kurumlar muhalifleri susturmak icin yapılmıslardır. polisin, askerin, mahkemenin devletin rejimini ve iktidarın gucunu korumaya yonelik davranısları esasıyla bundandır.
bir devlete gore kendi burokrasisi kutsalsa, kendisini degistirmek isteyen muhalifleri ( cogu azınlıktır) ezip gecerek susturmayı tercih eder. bir rejim kendisini degistirmek icin yapılan her hareketi ( bu hareketler cogunlukla halkın icinden gelir), kendisini yok etmeye calısan dusman olarak tanımlar. bunu yaparken ilk olarak hukuki ustunlugunu kullanır. muhalifleri yasadısı davranmakla, anarsi ve teror ortamını dogurmakla suclar. boylece muhalifleri susturur, susturamazsa suclu durumuna dusurur. suclu durumuna dusurdugu muhalifleri ezmek icin silah gucune, yani askere ve polise dayanır. eger muhalifleri oldurmezse mahkemelere cıkartır, hapishanelerde surundurur.
