düşündürtenlere sormak lazım. daha iyi bilirler. sanki bu cana bi seciyeyi onlar koydu. onların doğrularından, prensipleriden, hükümlerinden, ahlaklarından, değerlerinden, ellerinden, gözlerinden, kalplerinden, hayallerinden, umutlarından, sevgilerinden, sevenlerinden, şehirlerinden, evlerinden, arkadaşlarından başka bir şey yokmuş gibi dünyada yaşarlar. trajikomik. acaba ile bağladığım zamanlara ve cümlelere cidden acıyorum. yaşasın nihilizm.
