bir kardeşin sahip olabilecegi her türlü duyguyu ona yaşatabilen insan.
--anılar--
bir keresinde abimle birlikte almısız 500 gr lik çekirdek catır cutur çıtlatıyoruz ve çekirdek içini bir kapta biriktiriyoruz. tabi ben o zamanlar saf temiz, kötülük nedir bilmez iken, abim kirli, kötü, uyuz ne ararsan var işte ole bir evlat idi. saatlerce çekirdek ayıkladım, sonra abim de mutfaga girmiş hesapta iki tane eşit buyuklukte ufak kap arıyor yalana bak megersem çekirdek ayıklamaktan bunalmıs mutfakta yarım saatı aşkın ole takılmakta. ben de tabi zavallı yavrucak misali ağız burun çekirdek çıtlatmaktan kararmış, dudaklar burusmus vaziyetteyım. sonra neyse abi gelir ve zavallı kardeşi memolf'un yanına uzanır derki; olm ben kap bulamadım, annem xx teyzeye gitmiş * sen iki dakka bi git anneme sor nerde kaplar diye, hem zaten yoruldun cekirdek ayıklamaktan ben devam edim biraz, sonra gel beraber paylaşalım yiyelim. tabi zavallı yavrucak ben koşar adımlarla gider anneden kapkacagın yerini ogrenir, olay mekenına koşar adımlarla dönerim.
işte o an ne gördüğümü hepinizin tahmin etmesi muhtemel ama ben içimde ki o eziklikle yine de ufakcana bir anlatayım;
--slow motion--
abim denilen insan o ana kadar bana birçok işkenceler yapmış olmasına ragmen hiç biri bana bu kadar koymamıştı, o koca çekirdek dolu kabın son kalan kısmını agzına goturmuş hatur hutur çignemekte idi. ben tam çignerken yakalamıstım onu, yıkılmıştım o an. aklımdan neler geçmiyordu ki. o an butun misketlerimi çalsalar, tomarla futbolcu kartlarımı yırtsalar, sabah yayınlanan kaplumbaaalar çizgi filmini kaldırsalar o kadar üzülmezdim.
derken patlattım abimin agzına tokatı ama ne tokat. o ufak elle atılan tokat koyar mı o yavşak adama gülüyor g.t lalesi gibi. sonra aldım annemın hamur açmaktan çok bizi korkutmak için kullandıgı oklavayı. yer misin yemez misin dermişim. ulan aldı oklavayı elimden "sen kimsin lan abine vuruyon" nidalarıyla başladı beni dövmeye. hayda ulan şerefsiz suçlu sensin bari bilerek dayak ye benden de sinirim geçsin. tabi abisine gücü yetmeyen memolf başladı ağlamaya salya sümük ne varsa. arka fonda abinin kahkahalarıyla karışık cümleleri:" ulan ne salak bi kardeşim var, allah'ım sana çok teşekkur ederim bole bi kardesim oldugu için" der ve evden koşar adımlarla ayrılarak sokaga, gerizekalı arkadaslarını yanına top oynamaya gider.
anne gelir eve bakar memolf aglamaktan gözleri şişmiş, salya sümük vaziyette salonun ortasında uyuyor, abi desen dışarda top oynuyor. neyse memolf uyandırılır elini yüzünü yıkar annesi. sorar anne ogluna ne oldu diye, anlatır evlat yine aglaya aglaya. sonra anne de başlar gülmeye ama hesapta çaktırmamaya çalışıyor ufaktan ufaktan. der sonra ogluna : "olsun boşver ben ogluma araba alıcam vs vs" şeklinde sıkar anne butun yalanları saftirik ogluna...
çok uzaklarda olsam da, o geldi diye sadece 1 saat görmek için dünyanın yolunu tepip yanına gittiğim, uzun süredir görmediği kardeşine gelirken converse getir diyen yaratık. bi kaç beden büyük versiyonum.
son olaylarla (suikast, katliam..) kirlenen kelime.. halbuki abi, okul harçlığını harcamadan sana kola alan güzel insandı. ya da kaleye geçip senin cılız şutlarını mahsuscuktan kurtaramayıp gol sevinci yaşamana sebep olan...
ben bir ablayım..hayatta en çok kıskandığım hatta tek ciddi kıskançlık sebebimdir abi kelimesi. abisi olan arkadaşlarıma kurduğum bi çok cümlenin başına koyarım keşke bi abim olsaydıyı. keşke bir abim olsaydı yeri geldiğinde kızsaydı karışsaydı. yeri geldiğinde dayasaydım başımı omzuna zırıl zırıl ağlasaydım doyasıya. o bana bildiklerini anlatsaydı ben ona hatalarımı. onun gücünden güç alsaydım. kavga etseydik bol bol ama bol bol sevseydikte birbirimizi. kardeşim çok çok değerli ama keşke bir de abim olsaydı. *
99 yilini lanetli yapan,bir gun ansizin cekip gittiginde bile kizamadigim candan öte insan. 8 yil gecmis olmasina ragmen hâlâ O'nsuzluga alisamadiğim , bir gun elbet buluşacagiz diyerek yasadiğim , aldigim her nefesi keske yanimda o da olsaydi diyerek aldigim ve her nefeste özlemini daha da arttiranim... canım, bitanem, herşeyim...*
en mutsuz anında o sıralar alınabilecek en güzel hediyeyi seni mutlu edebilecek tek şeyi alan kardeş türüne verilen isim olduğu gibi
ayrıca
çocukken anlaşmanın neredeyse imkansız olduğu, yaptığı işkencelerin boyutunun yaratıclığıyla direkt orantılı olan xy kromozomlarına sahip kendinden küçük kardeşe sahip calı türüne verilen genel isim.
önceleri nefret edersin, onun aptal ergen sorunları vardır, senin çocukluğunda, seni önemsemez, döver.... yaptığın her türlü yanlışta annen kızar kızmaz abim öğretti der sıyrılırsın işin içinden, bir şey yaparsa annieaaaaa diye bağırır, yırtarsın. çocukluğuna dair hatırladığın en yakın arkadaştır. bi erkekle aynı odayı, aynı evi paylaşmanın zorluğunu yaşatır sana.
ama
önce o gider evden, ohh bilgisayar bana kaldı, ohh ev rahatladı dersin, sonra ev boş gelir, ardından kısa bi süre sen gidersin. eve her geldiğinde daha da batar o rahatlık, sessizlik. gelse vallahi gazete almaya sen gideceksindir, ayağına suyunu getireceksindir. ama olmaz. birbinizi savunmaya başlarsınız, anne kızmaya başlar, şuna bak benim doğurduklarım birbirlerini benden daha çok seviyor diye. başın sıkıştığında ararsın, kızmaz da sadece başın sıkıştığında arıyosun diye. sonra bir gün çok çok uzağa gider gelmez aylarca, sevgiliyi özlediğinden daha çok özlersin.
kız çocukları için baba idoldür falan derler ya, abidir asıl idol. bir kız için hayatındaki erkekler listesinde ilk sırayı kaptığı zaman asla yeri devrilmeyecek tek erkektir. ne yaparsa yapsın.
sonra gecenin bi yarısı aranızda okyanuslar varken ilkokula bile gitmezken, yağmurda ceket verişi gelir aklına, ama sen üşüceksin dediğinde senin kardeşin olsaydı sen de ona verirdin deyişi... bi bakmışsın dolmuş gözlerin hüngür hüngür ağlarsın. sonra liseye giden eşek kadar kız olduğunda seni balkondan aşağı sarkıtışı, bi daha yapcan mı, debelenme, düşersin falan ben atıcam daha seni, o zevk bana ait deyişi gelir aklına. gülersin. yokken bile güldürür seni. **
babam yok ama abim var diyerek insanın kendine teselli verdiği, başın her sıkıştığında 'korkma ben yanındayım' diyen, iyi ki varsın denilen canın parçası.
ilk arkadaş, futbolla ilgilenme nedeni, tifosi olmayı sağlayan büyük etken, anne-babanın ilk göz ağrısı... Bu sabah yağmur var istanbulda diyerek, uğruna şarkılar söylediğim, şafak saydığım, can yoldaşım, iddaada kupon ortağım.
yokluğunun 15. gününde daha gelmesine 140 gün var diyerek hüngür hüngür ağlama nedenim. Her sabah yatağını dolu görme umuduyla uyanıp hayal kırıklığına uğramama, gün boyu türlü bahanelerle kendimi avutmama, akşam olunca boşluğunun sol göğsümün altında yarattığı ağırlık ve acıyla o çok sevdiği şafak türküsünü dinleyip hüzünlenmeme sebebiyet veren canımın diğer yarısı. varlığında Her gün defalarca boynuna sarıldığım ve artık sadece sesiyle yetinmek zorunda kaldığım, masamın üzerinde duran fotoğrafta olduğu gibi yine dalgalı uzun saçlarıyla kapıdan içeri girmesini umut ettiğim, "abi bu ev sensiz hiç güzel değilmiş" diye itirafta bulunduğum, özlenesi, yolu gözlenesi kişi.
küçükken yaramazlık yaptığımızda anne-babadan azar işitirken arkasına saklandığımız, yeri gelince ikinci bir baba, sabır ve şefkatte sınır tanımayan, kardeşini canı gibi seven, gözünden sakınan, kardeşinin erkek arkadaşlarına bazen tahammül edemeyen, yokluğunda ev sanki bomboşmuş hissi veren bu yüzden hiç olmazsa sesini duyayım deyip telefona sarılmamıza neden olan, bizim birbirimizden başka kimimiz var ki düşüncesiyle gün geçtikçe birbirimize daha bir bağlandığımız, canımız kadar sevdiğimiz insan.
agabeyin kisaltilarak yazilmis seklidir. aslan oyle yazilmasi gerekir ama napalim yazmayiz.
ailenizde sizden buyuk olan erkek kisilik. sizden bir gun once dogmasi bile ona abi demenizi gerektirir bizim kulturumuzde. size yon vermeye calisir, sizin iyiliginiz icin ugrasir. babadir yerine gore. kucukken dayak yediginiz icin sevmezsiniz yillarca. sonra buyudugunuzde degisir fikirleriniz ve hisleriniz. abi nereyi tercih edeyim, abi bana borc versene, abi bu kizdan cok hoslaniyorum, abi canim sklio bulusalimmi besiktasta, abi haftasonu alisverise cikalim, abi ben asik oldum, abi geri donsem mi, abi kafam karisik ac hemen msn`i gorusmemiz lazim, abi babami nereye gomecegiz sana birsey demismiydi, abi makina alacagim bana para gonder, bende bunlara cok kufrediyom, abi sen haklisin gibi soru ve cumleleri yonelttigimiz can parcamizdir. biyolojik ortakliklardan fazlasina sahip oldugumuz kisiliktir.
uzaklarda olsa bile bir adim arkanizdadir hep, sizin iyi oldugunuzdan emin olmak ve size guven vermek icin. bi gun bi hata yapsaniz da dustugunuzde elinizden tutup kaldiracagini bilirsiniz. yurumeyi ogreten de o degil miydi zaten?
ismini her andiginizda gurur duymanizi saglayan biricik insan. ozlenenlerdendir.
hersey mart ayinda ayaginda sallarken beni düsürmesiyle baslamis.
pismanlik mi, kardes sevgisi mi der gibi oldum bi an;
hatrimdan cikmis anilar dedim..
vefasiz beni..
kücücüktük biz abilik yapar cizgi filmimizi kapatirdi.
luluyu sevmedigi her halinden belliydi ta o zamandan..
onunla alistik ninja kaplumbagalari, a takimini seyretmeye.
kizdirirdi beni, aglatirdi bazen.
kiyamazdi galiba hic caktirmasa da, yoksa kim söyler o tekerlemeleri kardesi susana kadar;
..
hokus pokus abra kadabra
ne yaptin benim kardesime aptal karga
..
kapinin kenarina ayaklari kollari iki yana acarak tirmanmayi o ögretti bana..
hep düsündügüm neden ben, niye böyle uzun oldum sorularinin cevabiydi belki kücük yetenegimiz..
balkondan seyrediyordum onu, yeni topunu almis cikmisti disari.
yeni top en iyi kaynasma araci.
topun üstünde oturmus yanaklari avuclarinin icinde saatlerce beklemis hüzünlü bir abi görüntüsü beynime kazinmis, keske erkek olsaydim o anlik, tek kale yeterdi bize..
büyüdü sonra o saclari uzatti bütün ailesel tepkilere ragmen.hickimseye yakistigini görmedim o modelin onun kadar..
bizi kenara cekip onun takimini hangi okula gittigini soran kizlar arttikca anladik ki mahalledeki popularitemizi yükseltti bu herif..
nasil oldu bilmem küstüm ben ona.
okumaya baska sehre gidiyordu, öptü yanaklarimdan kocaman, helal et hakkini dedi..
kucaklastik, icime cektim sonsuz abi kokusunu..
..
-kalp yanginiii!
-caniimmmmmm!
..
görüsemedigimiz zaman dilimleri uzadi gittikce,ilk ben onu terkettim galiba o söyleyene kadar farketmeden.
sonra o aldi basini gitti, yaninda ben yokken.
bi telefon görüsmesi;
-gidiyosun yani bizi birakip..
-önce sen birakmadin mi?
ah be abim, zorunda olmasam birakir miydim kalp yanginimi.
kimse abiler gibi uyarlayamaz sarkilari kardeslere, kimse onlar gibi komsu teyzenin taklidini yapamaz, kimse onlar kadar harika espri yapamaz, kimse onlar gibi kocaman merhametini öyle beceriksizce saklayamaz.
