eğer siz iki kardeşseniz ve bir melekten farksız bir abiniz varsa, çok şanslısınız demektir. bildiğiniz türk abisi normlarının dışındadır ve çoğu zaman sizinle dertleşebilme potansiyeli taşıyordur. size her zaman en doğru yolu gösterecek kişidir.
o'na söyleyemezsiniz ama anne babanızdan bile daha çok sevdiğinizi farkedersiniz. sabah işe giderken yüzünüze parfüm sıkıp, sizi uyandırması bile özlenir bazen. 2 gün görmeseniz, 3. gün siz uyurken yanınıza yatar, sarılır ya da yanağınıza küçük bir buse kondurur ama bunu farkettiğinizi hissettirmezsiniz, o anı bozmak istemesiniz çünkü.
insan görünümünde bir melek mi acaba diye çok defa düşünmüş olabilirsiniz.
en acısı onu askere yollamaktır. askere gidene kadar "ya gitse de rahat etsem" triplerinde olabilirsiniz ama askere gidince anlarsınız ki meğer o' ymuş sizin birçok şeyiniz. aradığında, anneniz bile konuşabilirken, siz konuşamazsınız. çünkü sesini duymak bile ağlamanıza kafidir.
anne babadan gizli iş çevirdiğinizde, destek alabilirsiniz. kızsa da kıyamaz, dikkatli ol der ve öpücüklerin en büyüğünü hakeder ve tabi bu durumun rol değişimi de vardır.
hem anne hem babadır, anne-babasız geçen bayram sabahında. elini öper, bayramını kutlarsınız.
yeri gelir, karşılıklı iki sigara yakar, konuşmadan anlatırsınız herşeyi birbirinize ya da yemekten sonra sigara içmek istersiniz, baba evdedir, "sen iç ben zannederler", der ve üstüne alır suçu.
ve bir kız sever bir gün. en az kendisi kadar melek bir kız. nişan yüzükleri vardır ve bir kaç aya kadar da karı-koca olacaklardır. her heyecanlarına ortak olursunuz. ama abi bile olsa, evlenip, evinizden gideceği için, boğazınıza o yumru saplanır bazen. kimse bilmez, akan gözyaşının sebebini. hem söylerseniz inanmazlar ki. çünkü sadece abla veya kızkardeş evlenirken ağlanır zanneder herkes, siz de öyle zannetmiştiniz o gözyaşlarınıza engel olmaya çalıştığınız o ana kadar. oysa abidir o, candır, kandır, bitanedir. hep mutlu olsun istersiniz. ve mutludur da.
sizin canınızı yakanın dünyasını yakar bilirsiniz. kılınıza zarar vereni affetmez, eminsinizdir.
yapabileceğiniz en büyük şımarıklıkları o' na yaparsınız. uyurken üstüne oturmak olabilir, o maç izlerken kumandayı alıp tv yi kapatabilirsiniz..örnekler çoğaltılabilir.
sizi imaj maker ilan etmiştir. giydiği çoğu şeyden onayınızı ister. ama her giydiğinizi onaylamanız sizin lehinizedir. saçlar mükemmeldir, kahretsin çok yakışıklıdır, bu nasıl bir zevk sahipliğidir, vs...
abidir o. abi. anne-baba tamam da, abi işte. can. koruyucu bir melek. belki de gerçekten melek.
geldin, gidiyorsun.
bu kadar mı az özledin beni?
bu kadar mı geçer oldu nazı sana onun?
bu kadar mı azaldım?
olsun, senin canın sağolsun.
yüzün gülmedi dün hiç.
benim içim buruldu o haline.
hasta olmuşsun, sesin gidip gidip geliyordu. üzüldüm.
konuşamadık pek. biz az ve öz sohbetlerimizle doyururduk birbirimizi.
az oldu da özüne inemedik be abi.
özlemiştim oysa ki anlatacaklarım vardı.
yüzümden anladığın boğazımda ki düğümleri, ne demeye sormadın kenara çekip.
saçlarını topla da yüzünü görelim dedin.
ben buruldum yine toplayamadım.
özür dilerim.
kafamda duran o koca şişliği görme istedim.
nedenini sorma istedim.
görürsen üzülücektin.
üzül istemedim.
yeterince yorgundun, bilirsin ben kıyamam sana.
kıyanları da sevmem ama sırf senin hatrına * sevdim onlarıda.
sen dişlerim iltihaplandı sanıp daha az üzülürken.
benim içim iltihap kaplıydı ve ben kazıyamadığım o acıyı sana gösteremedim abi.
affet, gösteremezdim.
beynimin içinde büyüyen sancılarımı görecek kadar dikkatli bakmadın mı bana?
kan aldırmaktan korkarım bilirsin, bugün biliyordun gideceğimi "geleyim mi?" demedin.
sormadın "neden?" diye
canın sağolsun.
sen bilipte üzülme.
aldıramadım yine korktum.
korktum da sen arayınca söyleyemedim sana.
söyleyemedim otobüste yığılıp kaldığımı.
söyleyemedim sancılarım geri döndü diyemedim.
bu defa beni de alacaklar diye korkuyorum diyemedim sana.
yarın yola çıkıyormuşsun.
yolun açık olsun.
eğer sizden 7-8 yaş kadar büyükse size maddi konularda çok yardımcı olan ,dertleşebileceğiniz, bütün gece oturup ps oynayabiliceniz, olmadığı zaman yokluğunu hissedeceğiniz , her ne kadar sürekli size laf sokup sizi bok olarak adlandırsada seveceğiniz anne ve babanın sizden büyük olan diğer erkek çocuğudur.
işkence uzmanıdır, anneye belli etmeden kardeş canı yakmasını bilir, askere gidince özlenir, döndüğünde herşey kaldığı yerden devam eder. (bkz: 4527956)
aslında kız çocuklarının babadan sonra gelmiş geçmiş en büyük aşkıdır abi. ne kadar asabi ve sinirli olursa olsun kıyamaz küçük kardeşine. *
askere giderken sormuştum ona kendimden ve sevgisinden çok emin olarak:
-sen bensiz nasıl yaşayacaksın?
cevap yok, gözyaşı var.
ilk ayrılığımızdı bizim bu. ilk defa soğuk havalarda uyurken ayaklarımı kimsenin bacaklarının arasına sokmadan uyuyabilmiştim. büyüyordum. büyüdüm..
ikinci ayrılığımızı yaşıyoruz... belli etmesen de biliyorum çok özlüyorsun. ettiğimiz büyük kavgalara rağmen hala çok seviyorsun. kıyamıyorsun hala bana biliyorum. yoksa neden her aradığında titresin ki bir insanın sesi?
ne sorununuz olsa sizin yanınızda olan, anneye babaya söyleyemediginiz sorunlarınızı cözen, cözemese bile konusmasının yettigi insandır, bana hayatta ki herşeyi öğreten kişidir, ama öğretmeyi bitiremeden bu dünyadan ayrılmıstır. cok özlenir ama sizi aglayarak görecegi düsüncesi ile susulur, hep içe atılır. mezarının basında gecirilen dakikalar, saatler yetmez, haykırmak istersiniz, son bir dakika daha konusabilmek elveda diyebilmek icin her şeyinizi vermek istersiniz ama hayat böyledir hesap vermeden en sevdiginiz insanı sizden alır, son bir kere sarılmanıza bile izin vermez..
en çok özlenendir. küçük bir çocukken her gece korktuğumda bıkıp usanmadan yanıma gelendir. 3 yaşımdayken komşu teyzeyle birlikte gezmeye giderken teyzenin beni götürüp bana zarar vereceğini zannedip beni kurtarmak için arkamızdan bağırarak koşandır. henüz bebekken kardeşini kimsenin sevmesine izin vermeyecek kadar çok sevendir, en temiz sevendir.
artık bu sevginin hissedilmediğini, hissedilmeyeceğini bilmekte en çok yaralayandır.
Annemin sürekli bizi kışkırtması ve bana ''Sen onu döversin''abime ise ''Daha küçücük çocugumu dövemiyorsun'' demesi iki taraf birbirine kinle bakar ve kazanan her zamanki gibi abi olur...yine de abidir sonuçta severim kendisini...
Paylaşmayı öğrenmek demektir doğar doğmaz. hasta yatağında gözlerini açamazken, titrerken, evde bulduğu tüm yorganları sürükleyerek üstünü örtmesi, korkudan yaşaran gözleriyle iyileş hadi iyileş diye yalvarmasıdır. Nefret ettiğini sanmaktır, en büyük küfürleri edip, en mutsuz anında sığınabildiğindir. Büyüdükçe dillere destan olan kavgalara gülebilmektir. En büyük kaybında beraber hıçkıra hıçkıra ağlayıp, sonsuza kadar sürmesini istediğin mutluluğunda seninle sonuna dek sevinebilendir. Hayatını kazanmaya başladığında benim kardeşim işte diyerek gururlanandır. en çok özlediğin çocukluğunun karşında dikilmesidir. Mavi gözlü devdir.
annenin en sevdiği candır o. annenin emanetidir sana ve onun canı yansa taa 500 km öteden hissedebileceğin bir bağdır arada ki bağ. abidir, ilk aşktır, en çok ve tek güvendiğin insandır. bilirsin sana birşey olsa atlar gelir ve ortalığın *mına kor. o yüzden destektir arkanda hep yakınındaymış gibi hissettiğin. erkeğindir en çok sevdiğin.
izmir'de bir sağlık ocağında*türbanıyla hizmet veren doktoru haber yaptığı, fotoğraflarını çektiği gerekçesiyle saldırıya uğrayan gazeteci kişilik. geçmiş olsun kuzum.
ben 6, abi 9 yaşındadır. bir gün önce doğum günü hediyesi olarak alınan sırma saçlı barbie bebek, abiye emanet edilerek anneyle pazara gidilir. pazar dönüşü abimin, sıcak su ve sabunla yıkadığı barbie bebeğimin tiftik hale gelmiş ıslak saçlarıyla karşılaştığımda şöyle bi diyalog yaşanır:
ben: bebeğimin saçlarına naptınnnnnnn böööööhüüüüüüüüüüüüüü...
abi: saçları kirlidir, temiz olsun diye yıkadım gülüm hihihihihi..*
ben: pissssssssssssss bööööhüüüüüüüüüüüüüüü..
tanım: küçük yaştan itibaren insanı böğüre böğüre ağlatandır.
insanın burun direğini sızlatan kelime. 3 harften oluşmasına rağmen ne kadar da çok şey sığıyor bu kelimeye. en çok da çocukluğum sığırıyor. çünkü 17 ağustos' a kadar çocuktum ben. ta ki o ölene kadar. ta ki o ve ailesi o enkaz yığınının altında kalana kadar. ta ki biz onları çıkarmak için tam 72 saat uğraşana kadar. ta ki 72 saat sonra ancak cesetelerine ulaşana kadar. çocuktum ben onların mezarına gidene kadar. aslında ben hala çocuğum onun ufaklık diye seslendiği çocuğum hem de. karanlıktan korkan. hem de deli gibi korkan bir çocuğum hala. yaptığı bilyalıya düşerim diye tek başına bindirmekten çekindiği ama bindirmem diyemediği için de arkadaşlarına tercih ettiği çocuk. kendisi okuyamadığı için kardeşinin başarısına kardeşinden daha çok sevinen çocuğun abisiydi o. abimdi o benim ama neredeyse 8 yıldır mahallemize en fazla 500 m uzaktaki mezarlıkta yatıyor.
yillar sonra gelen ek: 10 yili gecmis be sozluk. ben hala ilk gun ki kadar icimde hissediyorum ayni aciyi. yillar sonra Alzheimer olan anneanneye öldüğünü soylerken icimden oyle bir sey kopardi ki su 3 harfli kelime, sorma sozluk. sorma... abi kelimesini artik cok az kullaniyorum. hem de cok az. eskiden 3 tane abim vardi. her harfe bir abim vardi. onun gidisi ile abi kelimesi en buyuk uyesini, ilk harfini kaybetti.
hep olmasını istedigim kişidir. insanın derdinde sıkıntısında yanında olan sıcak bi omuzdur yaslanmak için hayat karşısında yardım eden gönül dostu insandır.
eskişehir de okuduğu olayını (bence) yutturmaya çalışan ,daima ezilmeme sebep olan,her şeye karışan, sinirden ağlatan,2 sınıf vatandaş, yedek muamelesi görmeme sebep olan zat.
