a- ne geziyon lan burda
k- hiç arkadaşı bekliyom
a- ne arkadaşı lan ben yermiyim bu numaraları biz çok geçtik bu yollardan
k- hangi yollardan (hihihi)
a- cevap verme lan bana yürü git eve.
k- üff be tamam sen ne geziyon o zaman burda
a- bak hala cevap veriyor
k- cevap vermedimki soru sordum
a- sanane lan sana hesapmı verecem.
k- tamam o zaman babama hesap veririsin.
a- lan ben seni en son ne zaman dövmüştüm.
- kalk lan am paparası, bilgisayarda işim var.
+ abi dur, gözde var mesenede ya
- 2 dk bakıp çıkıcam.
+ hadi len. porno izlicen biliyom
- la siktir git.
+ anneme söylicem.
- abi benim hiç abim olmadı. abim olur musun ?
+ hasta mısın lan ?
- abi valla tek cocuğum gel bi diyalog yaşayak, sözlüğe aktariyim. çok özeniyorum.
+ markete kadar gittim gelicem..
*abi: ne gerizekalısın kızım!
kardeş: mal! karışmasana yaaa!
a: öyle mi yapılır lan
k: sen sanki yapabildin de
a: artık evlatlık olduğuna gerçekten inanıyorum
k: ben de dua ediyorum
a: ne duası aptal
k: seninle aynı kanı taşımıyoruz duası beyinsiz
a: senin sorunun ne biliyo musun kazulet...
daha ortaokula geçmemiştim. eve geldiğimde abim bilgisayarın başında bir video izliyordu ve ben gelince hemen kapattı. ertesi gün abim beni karşısına oturtup "bak olum bunlar hayatın gerçekleri, ne kadar erken öğrenirsen o kadar iyi." demişti ve bana porno izletmişti. ilk izleyişimdi lan. "vay a.q demek ki bunca zaman kandırılıyordum" diye iç geçirmiştim. o zaman dediğinin ne kadar önem taşıdığını anlamamıştım ama hak veriyorum şimdi kendisine, abi dediğin böyle olur lan.*
ablayla aynı şehirdeki üniversiteyi kazanmışsındır ve aynı evde yaşıyorsundur.
a-üff canım da nasıl kahve istedi olsa da içsek. (manalı bakışlar eşliğinde ve çocuk gelişimi okumanın verdiği etkiyle çocuksu bir sesle)
ben-kahve var mutfakta yapta içelim be benimde canım çekti ablam.
a- neyse boşver vazgeçtim.(surat direkt düşer ve o kahve yapılmazsa o akşam o suratla muhattap olmak zorundasındır.)
ben- çikolata var mı kahvenin yanına onuda getireyim?
a- ya yapma istemiyorsan gerçekten.
ben- yok ya çok canım istedi yapayım ben (poffff).
başka bir gün; okuldan çıkışta telefonla aramıştır.
a- yaa ne yemek yaptın?
ben-kuru fasulye pilav.
a-yoğurt var mı?
ben-yok.
a- tamam git al ben gelmeden, çok fenayım bayılmadan eve gelebilirim inşallah. çat!
ben- kapanan telefona doğru; alırım ben yoğurt.
kendi evimizde;
ablam- ya bi su getirsene.
ben- edoşş bi su getir ablacım.
eda- of ya benimde tekne kazıntısına söylemem gerekli o niye getirmiyor. benden küçük o var! annem hep senden küçüğüne iş buyurabilirsin diyordu. benden sonra niye erkek doğurdu ki?
tekne kazıntısı(en küçüğümüzle arasında 9 yaş vardır ve üç abla tarafından şımartılarak tepeye çıkarılmıştır)
-yıhyıhyıh. eda abla bana da hamburger yapsana.
tekne kazıntısı 3 yaşındadır ve yarım yamalak konuşuyordur. benimle arasında geçen yıkıcı diyalog. balkonda maaile oturuluyordur ve muhabbet asansörlere geliyor.
-ben asansöye binmem!
+niye binmiyormuşsun bakalım?
-klostyofobim vayy.
+puhahaha. ahaha .şuna bak ne diyor neymiş bakalım o dediğin?
-(cevap aile içi karizmamı yerle bir eder.)
-uzun süye kapalı yeyde kalma koykusu. ıyyy.
+höö...?? neyy??..
-lan yer misin?
-oha bu saatte mi mal mısın ya?
-sus lan haspa. o götü, göbeği aç karnına koşarak mı yaptın sanki?
-öhöm! kişilik haklarıma bulundu..
-bunu mu yersin yoksa, ağzını farklı şekilde doldurayım mı?
-sustum be!
+ gel bi masaj yap hadi.
- abi işim var, olmaz.
+ gel diyorum bak..
- ya bana ne yaa?
+ kaldırma bak beni.
- kalkma sen dee.
+ ne biçim konuşuyosun lan?
- ama abi, niye hep ben sana masaj yapıyorum? sen bana yapmıyo...
+ geliyorum bak oraya.
abi: ne bu kılık?
kız kardeş: görünüşe göre; ne için olabilir?
abi: amaç?
kız kardeş: görünüşe göre; ne için olabilir?
abi: sen git gel de görüşcez
kız kardeş: çüs
aşcı abi eve gelir mutfaktan rakı ve yanına dilimlenmiş muz üzeri bal getirir.
-k.kardeş: abi rakıyı ballı muzlamı içiyosun.(tamamen peynir de vardı dolapta demek istemiştir.)
-ahçı abi:evde avokado vardı da biz mi yemedik.
-?!''!!error...
ben : gooooooooooooolllll yardıııı yardııııııı adrianoooooooo..
abi : kalk git la burdan
ben : noldu ya?
abi : siktir git lan, senin gibi bi kardeşim yok
ben : haydaa..
abi : söylenme lan! gelme bu eve bidaha..
ben : iyi ya tamam..
abi evden ayrıldıktan sonra ya da istediğin her an ona ulaşamayacağını bildikçe, daha çok özlenen diyaloglardır; çünkü, uyumadan önce ya da uyku tutmadığında baş ucuna gidip, 'hadi muhabbet edelim' diyebileceğin, her türlü sırrını, sevgini, anneni ve babanı paylaşabileceğin tek şeydir kardeş, özlemi de sevgisi de ayrı olur. (bkz: gece gece kardeş özlemek)
ben: ulan oğlum olsun adını behlül koyucam.
birader: manyak mısın be, benim karıyı mı düdükletecen, başlarım senin oğluna...
ben: doğru lan, bak ben bunu hiç düşünmemiştim.
- bi daha okul takımında antreman yaptığınızda erkek takımı da olursa antreman yapmıycaksın. izin vermiyorum.
- aa sana ne ya!?!
- olmaz öyle sen hopla zıpla, millet seni seyretsin..
- sen voleybolcuların kalçalarına, tenisçilerin bacaklarına bakıyosun ama!!!
- ben tenisçilerin bacaklarına bakmıyorum bi kere yalan söyleme!!!
- ya napıyosun?!?!
- çıkarttıkları sesleri dinliyorum. eheuehe
k:abii çok moralim bozuk.
a:noldu be kızan yine...
k:abi param bitti.
a:eee söyle babama.
k:daha yeni gönderdi kızar şimdi.
a:bendede yok çok ödemem vardı bu ay.
k:tamam abi.
a:uff be söyle ne kadar lazım.
k:babama söylemek yok ama.
a:tmm
telefon çalar ve abi tarafından kaldırılır.
-alo?
-abi!
-efendim?
-ben bu akşam mervelerdeyim merak etme tımam mı?
-gel bana bir çay koy da gidersin.
-ama ya, bi çayını da mı yapamıyorsun?
-zırlama gel çayımı yap öyle gidersin.
abi kardeş salonda televizyon izlerken kardeş kendi kendine bir şeyler mırıldanmaktadır. az da olsa anlaşıldığı kadarıyla:
-"1997, 10 daha 2007, 8 daha 2015.."
neyi hesapladığını merak ederek: "nolcak lan 2015'te?"
cevap çok nettir: "kerhaneye gitçem"
(bkz: zamane çocukları)*
