insanlar artık yapacak bir şeyleri, tutunacak bir dalları kalmayınca, sıkıntıya girdiklerin de nedense bunca yıldır onları var eden yaratıcılarına bir gun bile ibadet etmemis olsalar da son gunlerin de ona sıgınırlar. **
pekte şaşırmadığım olaydır. çünkü insan bir oda da yıllarca yalnız yaşarsa bir şekilde huzur arayışına ya da kendini oyalayacak bir şeyin arayışına girer. bunun yaptığıda sanırım bu ama kabul olur mu orasını allahın takdirine kalmış bir şey. ölüm korkusu da baş göstermiş olabilir ayrıca.
apo: gardiyan bana bi seccade bulabilir misin?
gardiyan: aha al!
gardiyan: la o ne öyle masanın üstündeki?
apo: kitabımız tevrat.
gardiyan: lan seccadeyi ne edicen sen?
apo: seccadeye bakıp ağlanmıyo muydu?
gardiyan: bsg!
hayatının sonuna kadar veya uzun bir süre cezaevinde kalacak klasik mahkum hareketidir. tabi apo için geçerli olacağını sanmıyorum. zira marksist leninist tarzda olan düşünce yapısı bunu engellemektedir.
onun için gayet sevindirici olan durumdur. aslında gayet geç kalmıştır .o kadar bebeğin, yetimin hakkını, şehidin hakkını nasıl ödeyeceğini eminim düşünmek bile istemez.
eğer doğruysa, marksist ve kürt'lerin zerdüşt olduğunu savunan örgütün eski lideri yine iş başında dedirten olaydır. çünkü son zamanlarda dini açılardan pkk'ya destek vermeye yanaşmayan kürtleri kendi taraflarına çekmek için dtp mitinglerinde elinde kuran'la gezen enteresan tipler türemeye başlamıştır. bu yöntem bizlere 'az bi s. git' dedirtse de acaba yutan olur mu diye içten içe düşünmekte ve sonunda 'ahaha, yok canım, o kadarda olmaz' diyerekten düşüncelerimizi noktalamaktayız.
