libya rezaletinden sonra ne yazık ki telafuz etmekte hiçbir sakınca görmediğim cümle.
ırak ta teklif ettiler.
afganistan da barış gücü komutası masalı altında, işgal sonrası alıştırma turları attırdılar.
libya da işgal sürecinde koruma görevi ile alıştırmayı pekiştirmeye dönüştürüyorlar.
takip eden ülkede bizzat iştirak sağlayacaklar.
bir sonraki ülke için ise talimat verecekler.
git, benim yerime işgal et.
ben emniyeti sağlayınca gelir senden teslim alırımlar yakındır.
bir utanç tablosudur. ama benim anlamadığım konu, bu utanç tablosundan utanmak, neden sadece solculara mahsus bir tutum sayılıyor? neden sağcılar da bu utanç tablosundan artık utanmıyor? sanki emperyalizm, kapitalizm sadece marjinal düşüncelerin sorunuymuş, sağduyulu insanlar amerika'nın yanında olmalıymış gibi bir hava estiriliyor.
