Stalk yapma, slov müziklerden kaçın, ağla içinde biriktirme, neden böyle oldu sorularıyla kendini yorma ve sakın şahsı arama. Mümkünse sosyal hesaplarını bir süreliğine dondur.
kaleme alın yahut resmedin duygularınızı.
ama değer görür sanmayın, sizden başka kimse anlamaz onları.
sadece paylaşın,
anlatın bir kalemle bir kağıda..
27 yaşımda maalesef ben de bulaştım bu illete hem de en iliklerine kadar nasıl yaşanacaksa o şekilde.1 ay boyunca geceleri çocuklar gibi ağladım, bu sure zarfında toplam 5 kilo verdim.Özgüvenim yıkıldı vs...ancak sorunum şu ki hergün iş yerinde görmek durumundayım hal böyle olunca çekilen acı ikiye katlanıyor ve maalesef bunu sadece sizinle aynı yollardan geçen insanlar anlayabiliyor.O yüzden bu konuda fikri, yorumu ve tecrübesi olan tüm arkadaşların yardımlarını bekliyorum, sanırım en çok böyle rahatlıyorum.
insan bir kere yaşamıyor bunu genelde ama birinde hep daha fazla oluyor. belki yaşadıklarınız değişmiyor lakin süresi veya acının derecesi değişiyor.
ben ne zaman aşk acısı çeksem ya da biri çıksa hayatımdan; hep en sevdiğim kadınla ayrılışımızın acısına dayanmamdan güç alırım. ona dayanabildiysem herkesin yokluğuna alışır, dayanabilirim diye düşünürüm. her zaman belki hemen olmasa da kısa bir süre sonra mutlaka işe yarar. eğer ara ara aklıma gelirse kendime hep şöyle derim ''ben onun yokluğuna alıştım, o kim ki?''
ne yazık ki bu savunma mekanizmasını oluşturmak için bazen çok uzun zaman geçirmeniz gerekebiliyor.
''onun''yokluğuna ne kadar sürede mi alıştım? yıllar sonra... 4 yıl.
Elinizden daha fazlası gelir miydi? Gelse karşınızdaki insanın umrunda olur muydu? Bunları sorgulayın. Bir tanesinin bile cevabı hayırsa ağlayıp üzülmenin anlamı yok.
Bütün olanlardan Sonra kendinize söz verin ve hayatınıza devam edin.yaşadıklarınızla gurur duyun. Bir insanı sevebildiğiniz için Mutlu olun. Hayat bir kişiden ibaret değil o hayatına devam ediyorken kendinize eziyet etmeyin. Mutlu olacağınız şeyler yapın. 100 gün sürecek olsa da zorla da olsa yapın işe yarayacak en azından gerçeklerin sizin zihninizde yarattığı etki kadar güzel olmadığını fark edeceksiniz.
Kimseyi unutmak için kullanmadan paşa paşa acınızı yaşayın gözünüz açıldığında yeni insanlara hazır olacaksınız. Yeni insanlar yerine yeni hobilere,kitaplara,dizilere, filmlere ve spora sarın. Yatırımı kendinize yapın.
bir roman havası ya da michael jackson falan açın ve kendinize gelin.
kitap okuyun.
dans edin.
sosyalleşin.
yeni sevgili yapın.
eskiye dair ne varsa azıcık gururlu olun ve silin.
Mutluluk kovalayın.
Ne biliyim bir dıșarı çıksan onlarca insan görürsün yardıma ihtiyacı olan. Bir kaçını geçtim birine bile yardım etsen o gün yatağa huzurla girersin.
Micheal jacson'dan bile durumu düşünecek şeyler çıkarma potansiyeline sahip biri olarak düşünmemek istiyorsanız müzik dinlemeyin. özellikle de çok müzik muhabbeti yaptıysanız. Kitap da okumayın çok çabuk etkilenirsiniz sonra ver elini depresyon. Hele film hiç olmaz. Yemek de yemeyin şimdi o bu yemeği severdiye gidecek. Hatta yaşamayın.
nasibinde olsaydı zaten bu acıyı çekmezdin değmeyecek insanlar için yorma kendini . hem gercekten kimse vazgeçilmez unutulmaz değil unutuluyor . şarkı şiir uykusuz geceler dertlesmeler ağlamalar zırlamalar defalarca aynı şeyi anlatmalar falan bi bakmışssın iyi olmussun . hem birazda yaşanması gerekir ki sonra çıkmasın acısı . yaşa ama uzatma çokta . şarkılar mesela ne demişler çoktan unuturdum ben seni çoktan ah bu şarkıların gözü kör olsun . yani çok girme o şarkılara türkülere saplantın tutar sonra mazaallah . aşk acısı çekenlere tavsiyelerim bunlardır . lakin aldatıldıysan o ayrı bir boyutdur . onu kaybetmekten cok o kandırlman hayal kırıklıgı içini parçalar . lakin bu konuda da tasavufi araştırmalarım oldu . senin vicdanın rahatsa bosver , ah alanın vahı bitmez vesselam .
Boşver sen yapılan yorumları ve beni dinle.. Gerçekten sevdiysen acısı da bal olur. Çekebilirsin ve bekleyebilirsin dileğince. Değmiyorsa bile sen buna değersin.
