ne yazarsak yazalım şeyinizin doğrultusunda gidip, hunharca gözyaşı ve bayık facebook duvar yazısı sarfedeceğinizden ne haliniz varsa görün şeklinde verilebilecek tavsiyedir.
bu tavsiyeler var ya bu tavsiyeler... ben onların taaa.. öncelikle bu tavsiyeler sadece bizim toprağımızın laneti mi? yoksa bu ülke sınırlarından çıkınca da hepsi geçerli mi?
arkadaşım islam ve yoksulluk politikaları hakkında bi şeyler okuyup entel dantel yorumlar yaparken benim tek düşüncem aklımdaki tek soru buydu. üç beş yıl önce yaptığım mallığı hala kendime yediremediğimden mütevellit ciddi ciddi düşüncelere daldım. " üzülme kanka bi kuaföre falan git, yenilen".. cümlesi beynime ok gibi saplandı. arkadaşa arada bir "haklısın" diyerek dinliyormuş gibi yapayım dedim "haklısın kestirmemeliydim." diye ağzımdan kaçıverdi. neyi kestirmiyorsun sorusuna karşılık "islamiyeti kestirip atsınlar kanka, yenilesin onlar da kendilerini birazcık olmaz ki canım." dedim. " odadaki 3 çift göz aynı anda bana dönerek yok artık ebesinin..." benzeri cümleler kurdu. olmaz ki ama yaaa ağlamak istiyorum sözlük. bana bu cümleyi kurduklarında ben yemiştim ama ben niye kadersizim böyle? haksızlık değil mi bu soruyorum size? haksızlık değil mi? sonra onlar gerçeklerin farkettiklerinde bende " sıkma canını, kökü sende uzar." diyip teselli edebilseydim. oysaki elime fırsat geçmişti. yıllardır içimde süregelen intikamımı sonunda alabilip bu sayfayı da gönül rahatlığıyla kapatabilirdim.
yıllardır uzamadı saçlarım, uzamıyor işte.. biraz da şişman hissediyorum.. saçlarımla ilgisi yok ama.. şişmanladım yani, onunla da ilgisi yok..
tavsiyeler diyorduk, edenlerin bi taraflarına kaçası tavsiyeler...
ne kadar üzülseniz de ağlasanız da elbet bir gün geçecek. ağlamayın demiyorum, ağlayın rahatlarsınız. tekrar aşık olmayı deneyin ama daha dikkatli davranın bu defa.
-numarasını silin.
-resimlerinizi ortadan kaldırın.
-birlikte gittiğiniz mekanlara,yerlere geçici bir süre uğramayın.
-slow şarkılar dinlemeyin.
-kanka ayağına sarkan karşı cinslerden uzak durun.başınızı o omza yaslamayın.
ve son olarakda herşeyi zamana bırakın.zamanla unutulmuyor ama acısı hafifliyor.
ama yokluğu zor geliyorsa,onsuzluğu aklına bile getirmemiş olduğunuz halde bir anda onsuz kalmışsanız ve bu sizin tüm hayatınızı altüstü ettiyse ;
gerçek aşksa pek bir tavsiyem yok şahsen. ama sadace hayatlarının çok değerli olduğunu bilip kendilerine eziyet etmemelidirler. ama aşk acısı çekicekler bir süre sonra soğuycak yaraları ama asla geçmez. izi hep kalır.
ilk olarak ağla yasını tut.
sonra onu hatırlatacak şeyleri ortadan kaldır
ve eğlenmeye çalış arkadaşlarınla çık gez eğer eğlenebiliyorsan bil ki tamamdır unuttun artık.
hemen baska hatuna atlamayin babacim. adam gibi yasinizi yasayin, dibe vurun vurabildiginiz kadar. icin, aglayin, dostlarinizla uzun sohbetler yapin...
