3 yıl geçmiş, döndüm dolaştım yine denk geldim bu başlığa. ki zaten gerçek parçalar yıllar sonra dahi dinlenebilmeli, hatırlanabilmelidir. nedir öyle cevapsız patlamalar, gölgelerin rahatlığı bilmem ne; idiotluktan öte değildir.
Çok bunaldığım bir gündü. Üstelik önemli bir sınavımın öncesi olan birgün ders çalışmaya ara verip bu şarkıyı açmış dinliyordum son ses. Kaset durmuştu birden sarmamıştı da. Sonra ezan okunmaya başladı açmadım teybi. Sonra ev telefonu çaldı; Biri sesimi dinleyip kapattı telefonu suratıma.
Ertesi gün öğrendim ki o tam da ezan vaktinde 9. Kattan düşerek ölmüştü.
Kaset nasıl durmuştu? Arayan o muydu? intihar mı etmişti? Hiçbir zaman bilemeyeceğim. Tek bildiğim bu şarkıyı her duyduğumda (açıp dinleyemiyorum çünkü) o akşam vakti gelecek aklıma. O gelecek..
