aşk
okul dönüşü ıslandığım en güzel bahar yağmurusun,
uyandığım en güzel sabah,
izlediğim en tatlı günbatımı,
çocuksu heyecanla dokunduğum cam buğusu,
hala şaşkınlıkla baktığım gökkuşağı,
hiç uçuramadığım ama bıkmadan uğraştığım uçurtmam belki,
komşu bahçede ki ağaçtan aşırdığım elmanın mayhoş tadısın,
denizden çıktıktan sonra içimi titreten rüzgar,
kumsaldan topladığım deniz kabuklarından en renklisi,
uçmasın diye sıkı sıkı tuttuğum balonum,
ağzımda eriyen pamuk şekersin bitmesini hiç istemediğim,
tadını unuttuğum her güzel şeysin seninle hatırladığım.
Aşk seni bulabilir de
Uzakta durabilir de
Samimi oluyor derken
Mesafe koyabilir de
Bu böyle vurabilir de
ilgisiz durabilir de
Onu sana katıyor derken
Tuzaklar kurabilir de
Bu böyle ...!
Bulutlur geçiyor haberlerle yüklü, ağır
Buruşuyor hala gelmeyen mektup avucumda
Yürek kirpiklerin ucunda
uzayıp giden toprak uğurlanır
Evde mi, sokakta mı?
Benim bağırasım gelir
"Piraye,Piraye!.." diye.
Şimdi bana hiçbir şey kalmadı
Senden başka
Ben git dedim önce bitilen cümlede
Sende hiç arkanı bakmadan gidiverdin
Şimdi bana hiçbir şey kalmadı
Hayalin var yanı başımda
Onlar bir çay içiyoruz
Aşkına git dememiştim
Ama o da gitmiş belli
Kalmadı benden öte köy bilirim
Şimdi bana hiçbir şey kalmadı
evet sevgili,
kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,
mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık etmiş olmasalardı eğer
