Açıp gösterebilseydi yüreğindeki sevgisini,
Hala yanında yatıyor olacaktı sevdiği.
Şimdi ne sevda oyunlarında huzuru var,
Ne de ona beslenen samimi duyguların sahibi.
Ayrı dünyalarda olduğumuza inandırmaya çalıştım kendimi,
Yalan dolan filmlerde rastlamıştım bu oyuna,oynadım.
Eskittiğim kaçıncı platonik aşkımsın,
Ya da kaç kıza yazmıştım bu hikayeyi fikrim yok.
Hislerime kilit vurmadığım için böylesine samimiyim.
Köreltmediğim için belkide en saf duygularımızı.
Yalan aşklar da yaşatsaydım sizleri daha mı iyiydi?
Dile gelene kadar niyetini bozan cümlelere mi yem etseydim güveninizi?
Paramparça olmuş ve benden birleştirmem istenen bir puzzle olmalıydı aşk,
Her kare doğru yerleşirse,
Seni bulacaktım.
Yeryüzü anlamsız,
insanlar sessiz...
Bilemediğim bir sevginin sonuydu.
Şarkılarla dahada acı sensizlik,
Şiirlerle daha bir sensiz,sensizliğim.
Çiçekleri anlamadığım bir saatti,
Kuşları sevmediğim artık,bir vakitti
Bir sonra beklemeyi öğrendim,
Özlemeyide...
Özledim öğrendiğim kadar,
Hiç böyle özlemeyi bilmmiştim ben.
Sessizce dalmak hayallere görmediğim birşeydi.
Sensizlik kapıma geldiğinde,
Tanımadığım geceydi.
Ne kadar sonra gülmeyi öğrendim.
Senden sonra ilk gülümsememdi.
Hayata yeniden başla,
Sıfırdan deniyordu,anlamıyordum.
Senden sonra ilk gülümsemem,
Seni unutmama yetmiyordu.
Seni unutmak,yapamayacağım birşeydi.
Sensizlik kapıma vurduğunda,
Tanımadığım geceydi...
Gün senden ışık alsa bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nûru görünse...
Çekilmez bir adam oldum yine :
uykusuz, aksi, nâlet.
Yine her seferki gibi haksızım.
Sebep yok,
olması da imkânsız.
Bu yaptığım iş ayıp
rezalet.
Fakat elimde değil
seni kıskanıyorum
beni affet...
her nefes alış verişinde yanmaktır aşk.. birini kandırmak değil bilerek kanmaktır aşk.. sevgilinin ölçeğiyle her zaman sınanmaktır aşk..
bahaettin karakoç.
Uçurum uçurum gözlerine baktığım sensin
Prangalarca boynuma taktığım sensin
Dağ gölleri gibi, gibi hasret çektiğim
Her gece uyku diye yattığım sensin
Yanarım, yanarım tutuşur
Yanarım kavurur ateşim
Seni de beni de belalım
Yanarım, yanarım tutuşur
Yanarım kavurur ateşim
Seni de beni de belalım, ah belalım
Damga damga göğsüme vurduğum sensin
Öfke dolu şehirlerde bulduğum sensin
Yer nerede, gök nerede, ben neredeyim
Diye diye sınırlara geldiğim sensin.
Yanarım, yanarım tutuşur
Yanarım kavurur ateşim
Seni de beni de belalım, ah belalım
sezen aksu- zülfü livaneli.
