gider yanına oturur elini tutar omzuma yaslanabilirsin derdim. insan tek başına üstesinden gelemiyor bazı şeylerin. yedi kat yabancı bile olsa birine sığınmak istiyor.
Kendimi daha iyi hissetmemi sağlar, kendimi daha üstün görür gururlanırım. Evet, nefretliğim *
Nietzche nin dediği gibi uçmayı ogretemedigine tez elden düşmeyi öğreteceksin !
karşı cins ise yanlış anlaşılmamak için yaklaşamam (vay be ne hale gelmiş bu dünya).
hemcinsimde olsa yaklaşacak girişkenliğim yok. belki cesaret gelirse "iyi misin kardeş?" diye bir soru yöneltirim.
“Hayırdır kardaş, nedir seni ağlatan? Anlat da acımız ikiye bölünsün. Sen sen ki dağ gibi bir adama benziyorsun. Nedir böyle ciğerini dağlayan? Seni böyle meczupa çeviren ne? Hey güzel yoldaşım.” Derdim kendisine.
Önce bir bakarım AA ağlıyo derim arkadaşlara işaret ederim. Sonra yolumuza kaldığım yerden devam ederim. Ne yabancı birine teselli mi verecektik. Sonra da vay vaylım sapık beni elledi. Hiç işim olmaz.
Ağlayan insan görmek beni çok kötü etkiliyor.
Sevdiğim insansa eğer zaten dayanamıyo sarılıyorlar bana çünkü ben yüzlerine bakmıyorum.öyle ağlıyorlar. Bitene kadar Öylece oturuyoruz hıçkırıkları geçene kadar.
Sonra çok iyi geldin diyorlar.
Tabii gelecek bütün ağırlığın bana geçti şapşik.
