normal insanlarin bu eylemi yaparken, alakasiz $eyleri yapmayacagi/yapamayacagi icin genelde yalniz bir kö$ede ruhundaki fazlaliklari bo$altmasidir, misal biri aglerken entry giremez, giererse eger aglamak burda entry girmenin bonusu olur.
bu gece ben de agladım istanbul
akıttım göz yaşlarımı ruhumdaki kırıklardan, senin mavi serinliklerine dogru...
"aglama" derdi bana hep, ama yapamadım istanbul
bilirsin tutamam kendimi ya ben
bu gece ben de agladım istanbul
pes ederken tüm yaşanmışlardan, sıgındım senin yanlızlıgına, çaresizligine...
taksimde yürürken tek başıma karıştım sana
ya da vapurda adalara dogru...
bu gece de agladım ben istanbul
ben batmışken bu kadar, sen çıkardın ya güneşini en tepelere
ben ne kadar soguksam, buz tutmuşsa kalbim üşümekten
sen bi o kadar sıcaktın ya bu gün
olmadı, yine tutamadım kendimi istanbul
bilirsin yapamam ya ben...
bak işte yine aglıyorum istanbul
beni de al içine diye belki
yanlızlıgıma ortak ol diye...
sahi alır mısın beni de istanbul?
yaşam belirtisidir. dünyaya gelirken bile masum bir çocukken ağlayarak açarız hayata gözlerimizi. büyüyünce de ağlamanın nedenleri değişir. artık gidenlerin, gelecek korkusunun, kırılganlıkların arkasından ağlarız. ağlayarak açar ağlayarak kaparız gözlerimizi hayata. ağlamak güzel bir şeydir diyenelere inat yaşarız...
bogazinin dügümlenmesi sonucu nefes alamaz olursun, dudaklarini kemirip gülümsemeye çalisirsin, dokunmak istersin, sarilmak... olmaz, bi anda akmaya ba$lar gözya$lari *
hele o an geçti diyecek kimse yoksa yaninda, çok acitan eylem.
bir şeye yeniden başlamadan önce yapılması gereken format atma işlemi. ağlarsın, acı çekersin, son bir hançer saplarsın kalbine, sonrası değişik bir dünya olur.
Dünyadaki canlılardan sadece insan ruhsal nedenlerle ağlar. insanı farklı kılan bu durum şüphesiz yaşam tarihindeki evrimin bir sonucudur. Aslında gözlerimize sürekli gözyaşı koruma amaçlı olarak salgılanmaktadır. Fakat ağlama ruhsal bir boşalmadır. Bu konuyu ilk inceleyen darwin'dir. Daha sonra yapılan deneyler sonucu görüldü ki soğan doğrarken akan gözyaşlarının kimyasal yapıları farklıdır. Ruhsal gözyaşları daha çok protein içermektedir. fakat henüz bu farkın nedeni açıklanamamıştır.
zehiri dışarı akıtmaktır. geçici bir süre için tabi.
(bkz: zehir dışarı akmadan yürek temizlenmiyor)
ağlamalıyız ki, yürekler paslanmasın, daha da kötüsü taşlaşmasın.
duyguların bedenizmizdeki çeşmeden akmasıdır. ama bu çeşme kalbimiz dışında kimseyi dinlemez. akmak isterse durduramazsınız onu. kalbinizin ta derinlerinden gelen duygu damlaları sizi terkeder.içiniz boşalır. hem siz rahatlarsınız,hem de duygularınız artık özgürdür..
bazen yapmak istediklerimizi gerçekleştiremediğimizde,bazen istemesekte katlandığımız durumlarda,hüzünlü bir şarkı dinlerken bazen...kaybedilenin gelmeyeceğini bile bile onunla yaşlandığımızda, nefretin yerini alan hüzün anında, pişmanlıklarda,içinden çıkamayacağımız karmaşaların içinde kaybolduğumuzda ortaya çıkan duygu boşalması...
