soyle hickira hickira aglamayali nerdeyse bir yil olmustur.
millet artik gamsizliktan oldugunu soylese de sebebini bulamadim.
eskiden cok duygusaldim en ufak seyde gozlerim dolardi. sonra da aglama krizi.
ama simdi yok arkadas yok. duygusuz okuzun biri oldum. birak hickirarak aglamayi gozumden bir damla yas gelse sevinir oldum. aglamak istiyorum. tum sinirimi bosaltmak. olmuyor.
hiç bir şey geri geri gelmez ne giden sevgili ne ölenler ne kaybettiklerin ne de diğer şeyler ağlamak gidenlerin arkasından bir zorunluluk gibi sadece.
Ağlamak kalbi yumuşatır eğer gerçekten bir dua veya biri veya kendin için ağlıyorsan kalbine iyi gelir. Şuan ağlıyorsam bana iyi gelir geliyor da gözlerimden yaşlar gelirken kalbimin her konuda yumuşamasına neden oluyor. Ama kendini kandırarak annemizin almadığı yeri geldiği alamadığı oyuncak için nasıl yalandan ağlıyorsak o kalbi yumuşatmaz seni daha kötü yapar. Ağlamanın bile kendine karşı samimiyetin göstergesidir. Insanları kandırmak in kullanılmamalı. Şimdi ben ağlıyorum kime ne banane? Kimi kandırıyorum? Kimseyi. Sana sonsuz teşekkürler...
rahmettir. kötü şeyleri anımsatsa da güzeldir. bazen içte birikip dayanamayacak gibi olduğumuz özlem için, bazen dönmeyeceğini bildiğimiz biri için, bazen de aramızdan uğurladığımız sevdiklerimiz için akar.
ağlamak yaşadığını hissettirir insana. göz pınarları kuruyana kadar ağlandığı zaman görev tamamdır. artık güzel günler var demektir.
bi söz vardır: öz ağlamadan göz ağlamaz diye. aynen öyledir. öz demek kalpte biriken acılar demek.
öz ağlarsa gözünüzü durduramazsınız.
mevlana bununla ilgili şöyle der:"gözyaşının bile görevi varmış, ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış". ağlamak çaresizlik değil, zayıflık, güçsüzlük değil. insanın canı yanarsa ağlar. kadını erkeği de yoktur. ve ağlamak insanın kalbinin yumuşatır. düşünün bişe oldu ve sinirden deliye döndünüz. gözyaşlarınız akmaya başladı. bu sizi yumuşatmaz mı? o sinirli halden bir nebze de olsun uzaklaştırmaz mı? şahsen beni yumuşatır.
ağlamak doğaldır. sevindiğimizde kahkaha atmamız gibidir, üzüldüğümüzde ağlamak. ağlayan insanın kalbinde hala umut var demektir, ağlayabilenin.
necip fazıl ın sözleriyle bağlayayım:
--spoiler--
yaradan rahmetini kahrından üstün saydı,
ne olurdu halimiz, gözyaşı olmasaydı?
--spoiler--
Garip bir tepkidir. Ağlamak diye birsey olmasaydi, uzuldugumuzde gozlerimizden su akacağını düşünmek çok komik gelirdi herhalde. Cok enteresan varliklariz aslinda*
belki de sebepsiz olmayan tek şeydir. en masum olanıdır belki de, kim bilir içtendir mesela. doğduğumuzda ağlar, öldüğümüzde ağlatırız mesela. mutluluktan ağlamak hayatınızda daim olsun.
