90 larda cocuk olmak 80 lerde dogmak demek
7 den 77 ye izlemek
okuldan gelip tv de susam sokagi izlemek
ilk ozel kanal in sahane cizgi filmlerini izlemek
sokak aralarinda tek kale yapilan maclar
9 tas, yakartop oynamak
imar bakasi reklamlari ile dolar la mark la tanismak
ve daha milyonlarcasi.
-Atari salonlarına gitmektir.
-Taso oynamaktır.
-Terminator, geleceğe dönüş, ninja kamlumbağalar ve rocky seyretmektir.
-depozitolu şişeleri toplayıp satmaktır.
-sabahları alf seyretmektir.
-Mahalle ve mahallede oyun oynamak kavramını son yaşan nesil olmaktır.
-beşinci snıftan sonra anadolu ve fen lisesi sınavlarına girmektir.
-Banka olarak sadece imar bankasını bilmektir.
-"Eskiden buralar çayır idi çimen idi" diyebilmek.
-Gazoz kapağı, misket, saklambaç, top ebesi, mahalle maçı, yerden yüksek oynamaktır.
-Edi ile Büdü hayranı olmaktır.
-terden ölünceye kadar bisiklete binmektir.
-cine5'te karıncalı porno izlemektir.
mustafa yolaşanın trt1 de sunduğu bir sabah programı vardı, hatırlayamadım şimdi..adının sonuna yılın son iki rakamı eklenirdi programın pazar95, pazar96 gibin..doksanlarda çocuk olmak mustafa yolaşanın programının adının 2000 yılında nasıl olacağı üzerine salak saçma çocukça şakalar yapmak demektir..
cumartesi günleri *saat 16.00'da kara şimşek, pazar sabahları saat 10:00'da trt 1'de kovboy filmi izlemek. bi de cenk koray'ın sunduğu pazar eğlencesi vardı. açim mi kutunuzu der, bizi güldürürdü.*
-90'ların türkçe pop müziği
-yanar söner, kırmızı ışıklı ayakkabılar. su yiyince bozulurlar
-mehmet ali erbil eseri; çarkıfelek
-kar yağıyor diye okula gitmemek (o zamanlar izmire kar yağardı)
-yazdığınız hatuna (hatun?) açılamamak, kağıda yazmak, en yakın arkadaşla ulaştırmak
-berberde traş olurken, boyunuz kısa olduğundan koltuğa tahta konulması, üstüne oturmak, ibiş gibi görünmek
benim aklımda kalanlar şöyle:
- körfez savaşı
- street fighter
- olacak o kadar
- bizimkiler
- tansu-mesut
- michael jordan
- yalan rüzgarı
- leblebi tozu
- Olağan Üstü Hal Bölge Valisi Hayri Kozakçıoğlu
not: ayrıca bu nesilin kıdemlisi,5 lirayla bakkala gidilebildiğini hatırlar.
o değil de (ne değil de?) power rangers çıkartmalı sakızlar vardı. çok para yedirmiştim o sakızlara. şimdi sakızlara ne para yedirmesi alt üstü sakız demeyin. o zamanlar ilkokuldaydım ve sakız da simit de aynı paraydı. işin kötü yanı babam günde sadece bir simit parası kadar harçlık veriyordu.* ben de mal gibi o parayı sakıza yatırıyordum. düşündüm de şimdi olsa yine aynı mallığı yapardım.
çok güzel bir şeydi,hala sokaklarda oynayan çocuk sayısı yüksekti,bilgisayar çok az çocukta vardı ve bisiklet msn'den daha iyi kaynaştırırdı,hatta bilgisayar dediğim da amiga ve c.64 lerdi.
3.1 windows vardı daha hepsini geçtim zidane ve del piero gençti..süper baba izlemek ve olacak o kadar'a gülmek apayrıydı... ve tayyip erdoğan sadece istanbul'la meşguldu * ...
pokemon adlı çizi filmin cazibesine kapılmak. pikaçu, balbazar,skörtıl gibi karakterlerin tasolarını toplamak için hergün onlarca doritos,çitos falan yemek. sonra o çıkan tasoları bi haltmış gibi arkadaşlara göstermek, onlarla oynamak da olabilir.
çılgın bediş izlemek. hatırladığım kadarıyla lise dizilerinin ilkidir. o zamanlar büyük bir heyecanla izliyorduk. şimdi düşünüyorumda, nasıl katlanmışız bu diziye. kendi çocukluğuma dair hatırladığım nadir yapımlardan.
diğerleri için;
ilkokul birinci sınıfta hoşlanılan kızın kafasına vurup kaçmak..tı..
orta okulda kızı kalorifer peteğinin oraya çağırıp ilan-ı aşk etmek..ti.. (ilan-ı aşk dediğim de "senden hoşlanıyorum" heheh)
lise'de yaşadığımız aşk acısını dünyanın en büyük acısı sanmak..tı..
velhasil buyuduk..
bütün harçlıklarla cips almaktır. markette askıda bulunan cipsleri mıncıklamak, sıkmaktır. hangisinde taso varsa onu almaktır. marketçi amcanın size sövmesi, arkanızdan kovalamasıdır. biriktirdiğiniz tasolarınızla söylentilere göre hareket ederek, arka mahallenin en iyi tasocusunu o zamanların lafıyla, köklemek için günlerce taso atış antrenmanı yapmaktır. onları kaybettiğinde ağlamaktır. akabininde, mına koydumunun oğlu tasoları yamultmuş ondan yenildim demektir. yani güzeldir 90 larda çocuk olmak.
güzel yıllardı o yıllar. akşam ışıklar yandığında, ezan okunduğunda mahallenin boş olması vardı o zamanlar. tüm çocukların bisikletleri vardı. konvoy yaparlardı. mahallenin basket sahasında futbol oynama zevki vardı. saha hiç boş kalmazdı. ağaçlardan meyveler yenirdi ve doymak bilinmezdi. tüm meyveler tanınırdı. kaçmanın bile tadı vardı. commodore64ler, ateriler vardı. evde goal 3 oynanırdı topluca. saklambaç daha bir hırslıydı. mahalle maçları ezeli bir rekabetti. top sahibine top sonra bırakılırdı. çok güzel yıllardı o yıllar. sabah 9 akşam 9 gezilirdi dışarlarda. yaramazlık yapılırdı. omuz omuza yürünürdü. evden elde peynir ekmekle çıkılırdı. cep telefonu yoktu. herkes evinden çağırılırdı dışarı. herkesin ailesiyle arkadaş olunurdu. *, * simit diye bir oyun vardı. televizyonda mahallenin muhtarları, bizimkiler vardı. yeni alınan ayakkabıyı sahada eskitmenin tadı vardı. işıklı ayakkabılar vardı. eski fotoğraflarda kaldı o yıllar. artık hızlı pcler, play stationlar var. arkadaşta kalmalar var. herkesin bir topu var. herkesin cep telefonu var. kimse ağaçtan meyve yemiyor artık. mahalle maçları bizim zamanımızda kaldı. mahallenin sahasında yeller esiyor. sular teyzelerden değil süpermarketlerden içiliyor. sanal arkadaşlıklar var artık. evden dışarı parfümlerle makyajlarla jölelerle çıkılıyor. zaman değişiyor insanlar değişiyor. her şey eskide kalıyor. ersin karabulutun deyimiyle sandıkiçine atılıyorlar. ben 10 yaşında ağaçtan yeni dünya yemek istiyorum, mahalle maçında gol atıp sevinerek kendi kaleme koşmak istiyorum, adam gibi arkadaşlıklar istiyorum. galiba uçurtmayı vurdular. şimdi uçak simülasyonları var. yaşlanıyoruz sözlük. yaşlanıyoruz...
