Tüm alkollü, sigaralı, sevişmeli sahneleri sansürsüz izleyen ve buna rağmen hala insanlığını kaybetmemiş olabilen çocuklardır bunlar. Kara melek dizisinden az mı entrika gördük nihayetinde.
kocaman kahverengi gozluklu ebeveynlere sahip olmak, dusuk bel ve dar pantolonlarin olmadigi bir dunyada buyumek, bilgisayar cep telefonu gibi teknolojik aletlerden uzakta, sokaklarda toza camura bata cika dibine kadar eglenmek, pis ellerle oyun arasinda annelerin yaptigi ekmek arasi domates peynir falan yiyebilmek, olumune pokemon izlemek, mirkelam falan dinlemek demektir. ozlenmiyor degil. suan elindeki tum bu luksleri alip o zamana goturecegiz seni deseler giderim. keske de biri cikip bunu diyebilse. su, bu hastaliginin olmadigi, gercek arkadasliklarin kuruldugu, cocuguz ya, herseyin affedildigi, doyasiya eglenildigi o zamanlari eminim su sozlukteki her yazar ister.
şimdilerde çocuk olmaktan kesinlikle daha güzel olandır. akşama kadar sokakta bıkmadan usanmadan oynanan oyunlar, heyecanla vahşi güzeli bekleyip seyretmek, geç vakitlere kadar atari oynamak, apartmanda halı yıkayan kadınlara musallat olmak ve daha nicesi teknolojiyle büyümekten çok daha iyi.
90 ların ortalarında genç olmak ve hoşlanılan kızla ilgili arkadaşlar tarafından verilen '' oğlum kızın cep telefonu falan var, çok zenginler o kız sana bakmaz'' nasihatlarını dinleyip, doğru amk demektir.
Kahvehanelerden gazoz kapağı toplamak, arka bahçede misket oynamak, kames ile maç yapmak, ekmek arası peynir domates yemek, turnike izlemek, futbolcu kartları biriktirmek ve en önemlisi ise barış abi ile büyümektir doksanlarda çocuk olmak.
Dizi deyince Süper baba, Perihan Abla; reality deyince Sadettin Teksoy, Nurseli idiz ve Cem kurtoğlu demekti.
Heidi, şeker kız, arı maya, 3 silahşörler ve taş devri izlenirdi.
Star tv ki ( o zaman adı interstar diye hatırlıyorum. ) Parlement pazar gece sineması vardı.Uyumaz oradaki korku filmlerini izlemek için o yaşta kargaşa çıkarırdım.
2 haftada bir geleceğe dönüş ya da beter böcek yayınlanırdı; işte o zaman dünyalar benim ve ağabeyimin oluverirdi.
Chucky izler tuvalete aile fertlerinin yardımıyla giderdik.
Kaoma dinler lambada oynardık ,Mc hammer dinleyip o tuhaf ama hoş hareketleri yapardık.
Tarkan'ın ilk albümü çıktığında ilkokul 1e gidiyordum. Demiştim ki ben ölene kadar tarkan'ı dinleyeceğim. Yaş 28 olacak hala Tarkan dinliyorum.
akşamüzeri okuldan gelince mahallenin tüm çocukları akşam 9-10 a kadar it enikleri gibi eve girmezdik. Kimse kimseden korkmazdı. Yok çocuk kaçırmak yok bilmem ne. Herkes birbirine sonsuz güvenirdi. O zaman eğlence vardı o zaman insanlara güven vardı.
Çeçen savaşı ve Bosna katliamına şahit olmaktı 90lar...Yine de çocuk aklımla güzeldi 90lar...
Ama biz büyüdük ve kirlendi daha da dünya
evet dizide de söylendiği gibi sokakta oynayan son çocuklarız biz.Evet en güzel nesiliz.
