meybuz yemek. bakkal kültürünü daha sağlam yaşamış olmak. sokaklardan eve girmemek. pokemonu yaşamak. bi kız olarak bile taso oynamak. 2001 yılı deyince direk Kemal Derviş'i hatırlamak. haberlerde kriz bitti denilince krizin bi günde biten bi şey olduğunu sanıp dans etmek. sıkıntıdan yeni oyunlar geliştirmek(bilgisayarımız mı vardı sankim)vs vs.
edit:ha bi de bayramda şeker toplamak. şimdi kaldı mı öyle azizim...
bilgisayar başında olmayan, ömrü sokaklarda ve mahalle aralarında koşturarak geçmiş nesilin bileceği şeydir. diz kapakları yara olmuş, kabuk bağlayamadan tekrar yara olmuş, uçurtma uçurmuş, okuldan koşa koşa gelip pokemon a yetişmeye çalışmış, silgi tozları biriktirmiş, kokulu silgi/lastik kalem kullanmış, arkadaşlarının hatıra defterine "sepet sepet yumurta, sakın beni unutma" yazmış, kolanın içinde çekirdek biriktirmiş, apartman zillerine basıp kaçmış, taso oynamış, günde 10dan fazla meybuz yemiş, sakızlardan çıkan yapıştırmaları tamamlayıp mikasa futbol topu kazanmaya çalışmış, annesinin deli gibi rosalinda izlediği dönemlere denk gelmiş çocuklardır.
en garip tarafı, 90larda çocuk olan herkesin kendi kendine bulduğu şeyleri aslında tüm çocukların yapıyor olmasıdır. arkadaş kendin icat ettin sanıyosun, bi bakıyosun herkes yapıyormuş meğersem. kafa o zamanlar acayip koordine çalışıyormuş. insana "her çocuğun kafasında sanal ağ mı varmış ki" diye düşündürtüyor zira.
akşam ezanı okunduğunda "anne bi 10 dakika daha." demektir. Adaptör ısındığında atariyi kapatmaktır. Sokakta Maç yaptıktan sonra anneden salçalı ekmek istemektir. Sinek ilacı atan kamyonetin arkasından koşmaktır. Sabahları sobada kızaran ekmeklerin kokusunu çekerek uyanmaktır. Köpükten silah yapıp çatışmaktır. Nadide sultan ile ilgili hayallar kurmaktır. Ozmoyu izlemektir of of.
Kaldırım taşlarından kale yapıp mahallenin yaşlılarını çileden çıkarana kadar top oynamaktır.
Ulan kaç sene geçti hala unutmam. Mahallenin imamı her gün küfür edip kovalardı bizi. Top oynamayalım diye korkutur dururdu. Hatta Bir gün kafamıza çay dökmüştü ibine.
Ne oldu peki? El kadar çocukları küfürbaz edip gittin. Yazık lan.
çanak çömlek patladıııı diye çığlıklar atmak. gecenin bir yarısı hem de. şimdikileri dışarı çıkartamıyorsun, biz eve girmezdik. ekmek arası yiyip doyururduk karnımızı sokakta. öyle sevmezdik eve girmeyi.
-mahalle çocuklarını toplayıp, digimon kartları veya pokemon tasoları yada sporcu kartlarının kapış yapıldığı
-çoğu mahallede korsan taksilerin cirit attığı
-ilkokul 3 e kadar okula servisle gidip okul bitene kadar yayan gidip gelindiği
-okulda ki biz ve biz gibilere meybuz yada 25 kruşluk dondurmaları satan ablaların var olduğu
-mahalledeki teyzelerin halılarını dışarıda evinin önünde yığkadığı
-okul kitaplarımızın annelerimiz tarafından ciltlendiği(şimdi de var mı bilmiyorum) zamanlardır.
