trt'nin istiklal marşı ve inzibat askerleri eşliğinde saat 12'den sonra kapanmasını görmektir. kanalın kapanmasından sonra çınnn! diye öten ve yuvarlak kırmızı mavi yeşil renklerden oluşan o anlamsız şekli bir süre izlemektir.
sonra rüstem batum'un kukla şovlarını izlemektir. bir de tayfun duygulu vardı o yıllarda, hadi yine iyisin* tarkan kıl oldum abi, serdar ortaç karabiberim ve daha neler neler... harun kolçak abimizin kıvırcık ve bıyıklı olduğu yıllardan bahsediyoruz, üzerindeki mavi tulumla dans etmeye çalıştığı yıllar... gerçekten çok ilginçti o seneler.
mesela taşlanmamış masmavi kotun üstüne abidik kubidik desenleri olan bol kazaklar giyen abilerimiz, düğünlerde break dansı yapardı, tabi ayaklarında püsküllü ayakkabı ve beyaz çorap eşliğinde. saçlar john travolta misali önlerden kabarık, enselerse at yelesi gibiydi.
futbolcu kartları ile son rakama göre oynamaktır. Mahallede sürekli kart peşinde koşardık. Her karttan 01den 99a kadar rakamlar vardı ve herkes elindeki kartı ters çevirip karıştırır, sonra sırayla bir karşı taraf bir sen atardınız. Pişti gibi aynı kagıt üstüste gelince yerdekilerin hepsini alırdınız. Ne oyundu arkadaş. Bizim orada göt bir eleman vardı yaşça büyük şimdinin parası 250 tane kartı mesela 5 liraya yada 10 liraya satardı. Ulan ne para kırmıştı herif sürekli kazanıyordu artık ne yapıyorsa sonra bize geri satıyordu. Birde gariptir en bulunmaz kart Trabzonsporlu hamdi'ydi amına koyim. Lan okadar adam var türkiye'de bula bula hamdiyi buldunuz az koyacak.
sabahtan akşama kadar mahallede ip atlayanların, yakar top ya da simit oynayanların, tek kale maç yapanların, saklambaç oynayanların, o günkü harçlığını sırf bedava çıksın diye mütemadiyen max'a yatıranların öğleden sonra adam olacak çocuk başladığında bir saatliğine evlere koşmasıdır. yaz tarifesine geçilmişse, akşam üzeri bir fasıl daha sokak yapıldıktan sonra eve gelinip atari başına oturulur ve yardırılır, gece sinek ilacı arabası geçerken bisikletlerle sokağa koşulur, dumanlar arasında hayali filmler çekilerek fırından sıcak ekmek alınır.
susam sokağını izleyip mutlu olmaktır. annenin seni saat dokuz demeden uyutmasıdır. öğretmene söylerim tehditlerini ciddiye almaktır. en güzeli çocukluğunu yaşamış olmaktır.
sokakta kan ter içinde kalıncaya kadar oyun oynamaktı. ardında -annaeeğ ekmeeğme yağ sür bi de salçaa- demekti. annenin kıyamayıp senle beraber bütün arkadaşlarına yağlı salçalı ekmek yapmasıydı.
he bi de ikindi çayını demleyip apartman merdivenlerinde içen komşu kadınlar, mutfaklardan yayılan pişi (hamur kızartması) kokuları vardı. **
bizimkiler demektir, kaygısızlar demektir, sansürsüz kemal sunal filmleri demektir, brodway' ler, kartallar, taunus 'lar demektir. internetten bir haber olup sokakta doyasıya oynamak, aşkam ezanından geç girince azar yemektir. Mahalle maçları demektir. Parklara gidip domates salatayla piknik yapmak demektir. Adamların adam gibi olduğu dönemi gören çocuk olmak demektir. Bugüne göre daha az hormonlu yiyecek yemektir. Arkadaştan, akrabadan mektup beklemek demektir. Miss turkey ' deki kızların daha güzel olduğu dönemdir. çocukluk aşkları, kavgaları demektir. Vay be.
taştan kaleleri kurup top taşların üstünden geçince goldü değildi tartışmalarının zevkle iştahla yapıldığı bazı ibnelerin de sırf ortam kızışsın diye bunu bilerek yaptığı gergin ama eğlenceli maçların oynandığı anlardır.
o tarihlerde her yerde çocukluk yaşanır ama iki yer hariç; BIRi filistin ikincisi diyarbakır. benim yaşadığım 90 lı yıllarda 17000 faili meçhul cinayet işlenen, her okulda üç tane sivil polisin bulunduğu ve kafasına göre ögrencileri dövebildiği, hizbullah diye devlet destekli bir örgütün insanları ÖLDürüp evlerin icine gömdüğü, insanların göz altında kaybolduğu ama sorduğun zamanda öyle birini almadık denildiği, ve 11 yaşında bir çocuğun babasıyla beraber kapısının önünde askerler tarafından taranarak öldürüldüğü, yani 11 yaşındaki çocuğun vucudundan 13 ağır silah mermisinin çıkarıldığı yer. bilin bakalım 90 lı yılların bu şehri canım türkiyenin neresi?
ayşecik, çılgın bediş, ruhsar izlemekti.
kim hangi rolde olacak onun kavgası vardı evde oynanacak oyunlarda. aterilerimiz vardı böyle kıran kırana mario oynadığımız, belki mortal kombat.
oyunları da geçtim, hala biz soakklardaydık. bisiklete bin, dünyayı gezecekmişsin hissi. bir mahalle öteye gitmek bir zevk.
sonra bir ara pokemonlar falan çıkmıştı. tasolarla kazanırdık birbirimizin hakkını.
o kadar basit ve bir adım gelişmiş çocukluk yılları.
