insanların genelde ortaokul-lise yıllarında kullanmayı bıraktığı kalemlik adlı çok işlevli nesneden tüm öğrenim hayatı boyunca vazgeçememiş, işe giderken siyah deri çantasında kalemlik taşıyan, muhtemelen yazısı oldukça düzenli ve gömleği her daim ütülü babadır. eğer kalemlik kız çocuğuna aitse, böyle pembeli, simli bir şeyse, iş arkadaşları tarafından devamlı alay edilecek kişidir aynı zamanda. imza atarken kullandığı tükenmez kalemi kalemliğinden çıkarır bu adam. uzak durunuz.
otomatik kalem kutusuysa oynar. seksenlerde çocuk olanlar bilirler, transformers lisi de vardı bunların. basıyordun şlak diye açılıyordu bir tarafları.
-dur baba ya napıyosun benim kalemliğimdi o
+biz sandıkla taşırdık kitabı,kalemi yoktu böyle şeyler aaah ah
-napayım, benimki daha acınası,heryerde internet var ama ben de yok.
+dilin anandan geçmiş kızım anlaşıldı.
