ilk duraktan son durağa giden bir arkadaşım vardı, kendisi okul birincisi. ismail oğlum nasıl çalışıyosun bu kadar dediğimizde benim çalışacak vaktim çok hayatın anlamını sorgulamaktan tut uyumaya kadar otobüste yapıyorum keşke tuvalet olsa da eve gitmek zorunda kalmasam derdi.
Allah'a şükürler olsun şuana kadar hafif sinir bozukluğu ve yıpranmalarıyla eve varmış insanım. 500t ye bindigimde oturmakta gözüm yok sadece tutunacak bi dal..
