Zeka geriliği değil de bir hastalığa yakalanmıştır biz buna anorexia athletica diyoruz, kişi ne kadar zayıf olursa olsun hep kilolu olduğunu sanır ve gittikçe daha az yemek yemek zorunda hisseder kendini.
Genelde sporcuların çok zayıflığının iş yaptığı dallarda gözüküyor.
eski oda arkadaşımın 3 gram olan bir arkadaşı gelmişti eve. gece acıktım diye kıvranıyor oda arkadaşım da ekmek arası hazırlayayım istersen dedi. kız çıldırdı "ayy yooook kilo alırıııım .s bu saatte ancak peynir yerim protein sonuçta bıkbıkbıkbık" falan diyor; oda arkadaşım da ben de kiloluyuz kıza bakakaldık. kızdaki kilo kontrolü çılgınlığını vitaminsizliğine verip tamam demiştim.
şaka bir yana ciddi hastalık boyutu olanlara bir lafım yok tabii. ben deliliğime kapılıp yemeğe sarıyorsam onlar da uzaklaşıyor. psikoloji çok değişik bir şey.
şu sıralar istanbulda ve sokaklarda olmaması daha hayırlı olacak kızlardır. ya rüzgar alır götürür ya sele kapılıp denize karışırlar sürüklenerek. şöyle bir 55 kilo falan olaydılar yağmur alıp götüremezdi oysa.
Fiziği ile ilgili iltifat, kilo almadığına dair tastik, onay, bekleyen sürekli “yoo canım ne kilosu çok iyisin, çok güzelsin” repliği duymayı bekleyen ilgi şeyi arsızı kızdır. Kasıtlı şekilde provake edilip “aaa evet bu ara çok aldın” denmesi gereken kızdır. Bu şekilde refleks verdikten sonra siz bir daha karşınıza bu söylemle kesinlikle gelmeyecektir.
anoreksiya nevroza'ya yakalanması muhtemel olan kızdır. Şayet yakınınızda böyle biri varsa tutun kolundan psikoloğa gidin ya da eğer gitmiyorsanız bu algıyı kırmasına yardım edin
Ilgi istiyordur. Guzel oldugunu dusunen bazi kizlar da "ben cok cirkinim" derler, "hayir sen guzelsin" lafini duymak icin. Bence uyuzluguna "evet biraz tombullasmissin sanki" denilebilir.
