şu sıralar istanbulda ve sokaklarda olmaması daha hayırlı olacak kızlardır. ya rüzgar alır götürür ya sele kapılıp denize karışırlar sürüklenerek. şöyle bir 55 kilo falan olaydılar yağmur alıp götüremezdi oysa.
eski oda arkadaşımın 3 gram olan bir arkadaşı gelmişti eve. gece acıktım diye kıvranıyor oda arkadaşım da ekmek arası hazırlayayım istersen dedi. kız çıldırdı "ayy yooook kilo alırıııım .s bu saatte ancak peynir yerim protein sonuçta bıkbıkbıkbık" falan diyor; oda arkadaşım da ben de kiloluyuz kıza bakakaldık. kızdaki kilo kontrolü çılgınlığını vitaminsizliğine verip tamam demiştim.
şaka bir yana ciddi hastalık boyutu olanlara bir lafım yok tabii. ben deliliğime kapılıp yemeğe sarıyorsam onlar da uzaklaşıyor. psikoloji çok değişik bir şey.
Zeka geriliği değil de bir hastalığa yakalanmıştır biz buna anorexia athletica diyoruz, kişi ne kadar zayıf olursa olsun hep kilolu olduğunu sanır ve gittikçe daha az yemek yemek zorunda hisseder kendini.
Genelde sporcuların çok zayıflığının iş yaptığı dallarda gözüküyor.
en yakın arkadaşlarımdan biri (evet kız ve arkadaşım olamaz mı) olan ve onun malesef en sevmediğim huyu. böyleleri ilerde kiloyla ilgili problem çekicekler eminim. bu ne şükürsüzlük bre kafırrr swh . ama kilo alsın da bi görsün kiloluluk neymiş diye düşündüğüm kızlardır.
Ağzına sıçmak istediğim kızdır efendim.
Bu kızımız, aslında kilosuyla gurur duyar ancak insanlara kilosundan bi açıdan hoşnut olmadığını söyler hep, amacı ego kasmaktır. milletin "ayh cnm olur mu yha spr snn fzğn" demesini bekler. ancak cinnahtır, cinnah.
