evlenilecek olan yaşların başıdır. evet, gayet güzel. her bok 40'tan sonra başlıyor sanki. ne bok bir yaş olsa gerek ki, insanlar 40'larından sonra yaşamak istemiyor. yazık lan...*
--spoiler--
antik çağda Akdeniz'de her 100 kişiden ancak biri 60 yaşına ulaşabiliyordu.
Yine eski çağlarda Romalı bir askerin ortalama ömrü 22 yıldı.
18. yüzyılda Avrupa'daki yaşam süresinin 25 yıl olduğu biliniyor.
19. yy'a gelindiğinde ise bu rakam 48 yıla çıkıyor. Şimdi dünya genelinde ortalama ömür 65 yaşı geçti.
Dünya Sağlık Örgütü'nün verilerine göre, insan ömrü, içinde bulunduğumuz yüzyılda 20 yıl uzadı.
Kanser, salgın hastalıklar, stres ve depresyon gibi yeniçağ hastalıklarına rağmen çağımız insanı önceki nesillere göre daha uzun yaşıyor.
Üstelik eskiden 65 yaş ve yukarısını görmek için kral, üst düzey devlet adamı veya filozof olmak gerekiyordu.
Şimdi ise sıradan bir insan bile 80-90 yıl yaşayabiliyor.
Çok değil bundan 15-20 yıl önce 60 yaşında biri yaşamını yitirince "iyi yaşadı" diye bakılırdı.
Şimdi "genç öldü" diye üzülüyoruz. 2009 yılında ölen yazar Ömer Lütfi Mete için sevenleri "erken öldü" diye üzüldü. Yaşamının en verimli döneminde, 59 yaşında hayata veda etti ünlü yazar.
Dünya Sağlık Örgütü'ne göre yazarın yaşlı sıfatını bile hak etmesi için daha bir senesi vardı.
Çünkü artık dünyada yaşlılık için 60-74 yaş arasını uygun görüyorlar.
Örgütün 2002 yılında hazırladığı raporda 75-89 yaş aralığı ileri yaşlılık, 90 yaş ve yukarısı ancak ihtiyarlık olarak tanımlanıyor.
Dolayısıyla 'yaşlandım, torun torbaya karıştım, çok şükür emekli maaşım da var' deyip sallanan sandalye üzerinde uyuklamayı düşünmeyin.
50 veya 60'lı yaşlardaysanız, Allah'ın izniyle daha yapacak çok işiniz ve yaşayacak çok gününüz var, söyleyelim.
--spoiler--
artık insanın hayattan fazla bir beklentisinin kalmadığı ömrünün yarısını çoktan tükettiği yaştır.
korkutuyor beni artık zaman. büyümek artık çocukluktaki gibi fantastik bir şey değil. şurda 40 olmaya 13-14 yıl kaldı. yaş gruplarına baktığımda genç bile sayılmıyorum artık lan! yılmaz erdoğan'ın dediği gibi;
oysa boş kağıt vermişiz geçmeyelim
kalalım diye o sınıflarda
yalnız çirkince geçmiş bir gençliğin ağıtı
bu kadar acıksız olurdu zaten.
