devreyi kapatmadan önce hasan şaş ın attığı gol ile çıldırdığımız, sandalye masa ne bulduysak etrafa fırlattığımız, o 15 dakikalık devre arasında el verdiğince etrafa koşup da "brezilyayı yeniyoruz" diye haykırdığımız maç. sonra yediğimiz golle durum beraberliğe gelince heyecandan geberdiğimiz, son dakikada götten sallama bir penaltı ile yenildiğimiz maç.
şu görüntü herşeyi anlatmaktadır efendim o an için...
Sol framede görünce bir anda gözümün önünden bir film şeridi gibi geçen, üçüncü olarak kapattığımız 2002 dünya kupasında oynadığımız * ilk karşılaşmadır.
--spoiler--
ilk yarının başlarındaki Brezilya ataklarını atlatan takımımız oyunu biraz dengeledikten sonra 45. dakikada Hasan Şaş'ın golüyle devreyi 1-0 önde kapatmıştı, her şey mükemmel olacak gibiydi ama Ronaldo'nun beraberlik golü çok erken * gelince sevincimiz kursağımızda kalmıştı. Maçın genelinde, rakibini presle bozma prensibini uygulayan * takımımız maçın sonlarına doğru dalga dalga gelen Brezilya atakları karşısında bir hayli zorlanıyordu. Bazı oyuncularımız ile birlikte Rüştü de kalesinde devleşiyordu, derken dost bildiğimiz Güney Kore'den bir düşman çıktı Türk Milli Takımının karşısına; du düşman maçın bitimine 3 dakika kala ceza sahası dışındaki faule penaltı veren hakemdi, bu penaltıda herkes mucize bekledi ama olmadı, penaltı kaçmadı ve dünya kupasına yenilgiyle * başladık.
--spoiler--
Bu maçtan akılda kalan önemli olaylar şunlardır:
1) Başta Rivaldo olmak üzere Brezilyalı oyuncuların seviyesiz ve terbiyesiz hareketleri
2) * ilhan Mansız'ın, Roberto Carlos'u topuk hareketiyle üstünden atıp geçtiği top ile maymun etmesi *
3) Güney Koreli hakemin yönetimine Güney Korelilerin bile tepki göstermesi
Bu maçın şahsımla ilgili sonucu ise o zamana kadar bütün uluslararası turnuvalarda kendi takımım gibi desteklediğim Brezilya'nın gözümden fena halde düşmesiyle birlikte Arjantin cephesine katılmamdır.
