evimde şampanya patlatarak engellilere parti vereceğim gün. tüm engelliler davetli.
yalnız evim 22. katta ve asansör yok. ahahaha. hatta sitenin kaldırımları çok yüksek ve rampa da yok.
dünya engellenenler günü olarak değiştirilmesinin daha samimi bir tavır olacağını düşündüğüm önemli gün zira ülkemde dört buçuk milyon engelli vatandaşımla birlikte yaşıyorum ve bu vatandaşlarımın neredeyse dört milyon dörtyüzbininin eve mahkum edildiğinin farkındayım.
evlerine mahkumlar çünkü devletim yasalarına rağmen bu kardeşlerimi engellemeye devam ediyor.
evlerine mahkumlar çünkü milletim örf ve ananelerine rağmen, dininin emir ve hükümlerine rağmen bu kardeşlerine sırt çeviriyor.
engelleri kaldıracak olanlar bizleriz yani sağlam engelleri yaratanlar.
engelli olarak küçümsediğimiz kardeşlerimizin ne zihinleri ne ruhları ne de inanılmaz güçlü fiziksel varlıkları hiçbir engel tanımıyor.
'onunla ilk tanıştığımda bana küçük bir ayrıntı olduğunu yürüyemediğini söylemişti. ona hiç inanmadım. o benim için bana koşan tek insandı.' diye düşündüğüm bir insanın hoş bir gerçeği olmayan gün.
bugün bulunduğumuz anlamlı gündür. hani derler ya engellileri düşünelim onları topluma kazandıralım falan diye lafta kalmasın denilmesi gereken günlerde biri de bugündür.
en azında inşa edilen yapıları engellileri de düşünerek yapmak gerekli bence.
not: bence bugün için onlar için yapılması gereken bir etkinlik bowling oynamak-oynatmak olabilir. gerçekten çok manidar olacaktır.
engelli vatandaşlarımızın sorunlarının gündeme gelip, çözüm için uygulamaya konulmayan projelerin üretildiği gün. dün taksim metrosunda engelli bir vatandaşımızın tekerlekli sandalyeyle asansöre binmeye çalışması gerçekten üzdü beni. tekerlekli sandalyeyle asansöre ya geri geri girecekti ya da asansöre düz girip ineceğinde geri geri inecekti ve bu işlemler için asansörün kapısının kapanış süresi çok kısaydı. birilerinin bu sorunları görüp çözüm üretmesi gerekmiyor mu veya birileri engelli bir vatandaşın normal bir vatandaştan daha uzun bir sürede asansöre bineceğini düşünemiyor mu?
'aslında,engelli diye tabir edilen insan topluluğunun hayat hakkında daha umutlu sorun çözücü bir tavırla yaklaştığını görürüz.biz onları engelli diye tabir ederiz fakat asıl engel bizlerin kafasında değil midir?onları ötekileştiren bizler değil miyiz?'dedirten gündür.
bir çiçekle bahar gelmez derler ya. yurdun genel halidir. sadece engelliler değil, her şey günlüktür bizde, babalar günü, analar günü, danalar günü, bu böyle gider. o gün yada o hafta süresince saçma ve yapmacık törenler alır başını gider. her sene tekrarlanan şiirler, her sene okunan yazılar, oynanan piyesler. tam bir dejavu hep aynı sahne. sonra ne oluyor efendim. kutlamış oluyoruz o günü. tamamen şekilci içi boş , özü yok bir şekilde. bu gün herkes hayıflanır engellilere ama yine onların rahat edebileceği otobüsler, yollar,tuvaletler, okullar yada aklınıza daha neler geliyorsa.bunlar için ne devlet nede biz maalesef bir adım atmıyoruz.
gün itibariyle haberlerden öğrendiğim engelliler günü.*
efendim gösteriyorlar işte engelli fuarları falan filan. bir bakıyorsun abuk sabuk bir işi kırk saatte yapan ve tabii aşırı pahalı aletler ballandıra ballandıra anlatılıyor.
anlamıyorum. biz şimdi engelli değilsek hiç olmayacağımız anlamına mı geliyor? ne o zaman bu özgüven.
ya da tutan elimizin, ayağımızın şükrünü nasıl ediyoruz?
ediyor muyuz?
koduğumun yollarına bakıyorum. hangisi engelliler için yapılmış.ulan bir gün biz tekerlekli sandalyeyle bir yere gitmeye çalışsak isyan ederiz muhtemelen. işin kötü tarafı da o yolları, kaldırımları, merdivenleri kendi rahatlığımız için yapmışız yani hiç yapmasak onlar daha rahat edeceklerdi muhtemelen.
ülkede 7 milyona yakın engelli var diyorlar.
yalan!
nüfus kaç 73 milyon mu?
ülkede 66 milyon engelli var hepsi de* zihinsel...
belki de bundan sonraki yıllarda uludağ sözlük tarafından lafla değil icraatla hatırlanacak gündür.
engelliler konusunda bilinçlenme projesini hayata geçirebilirsek her şey daha güzel olabilir.
işe bir zirve düzenleyerek başlanması ve enlemesine boylamasına neler yapılabileceğinin konuşulması lazım. çok zor değil, aksine birilerine yardımcı olmanın keyifini tadabileceğimiz bir organizasyon.
zirve hakkında yazmak, tartışmak ve ne zaman yapılacağını belirlemek için
(bkz: #10087731)
(bkz: #10087894)
sözde engelliler günüdür.aksine engelliler üzerinden rant sağlamaya çalışan insanların günüdür.
bilmiyorum, bana saçma geliyor.
'-engelliler günün kutlu olsun.'
'+dün, yarın?'
'-orda dur hele onlar bizim günümüz.'
ZATEN BiR ADAMıN ENGELLiLER GÜNÜNÜ kutlamak da saçma değil mi efendim(!)
bir adamı engelli diye kutlamak? onun yerine, o adama öyle ayrı bir gün yapacağına git dertlerini sor, yardımcı ol, dışlama; aranıza al... * *
(bkz: engelli yerine kullanılabilecek kelimeler)
özet:
engellileri sadece bugün hatırlamayın, onların sorunları için çözüm arayışına girin.ne bileyim en azından bir su şişesinin kapağını saklayın da tekerlikli sandalye alınmasına katkıda bulunun.
