asmayan değil, asamayandır. asamaması da bulamadığı içindir. ve de asamadığı için de çok üzgündür.
günler öncesi nasıl olsa çekmecededir diye kendine güvenir. sonra da ne çekmecelerden, ne de dolaplardan bayrak çıkar. çevrede bir çağdaş market vardır ama orda da bayrak yoktur. en kısa zamanda bayrak alacaktır.
ayrıca insanları yaftalamadan önce bir durun arkadaş, kurunun yanında yaşı da yakmayın. kasten asmayanlara istediğinizi diyin. ama aksi halde ses etmeyin, ayıp.
bu ülkede bunu yapmamaya hakkı olan insandır. evet, bizler asıyoruz, asanları seviyoruz.
ancak burası nazi almanya'sı değil, kimseyi ne zorlayabilir, ne de kınayabiliriz. hele ki yılın belirli bir gününde güya vatanına sadakatini göstermek adına yapılmış olmasını istemek ne kadar samimidir? ayrıca asanların da çok çok iyi vatansever, asmayanların da vatan haini ilan edilmesine hiç gerek yok. bugün o bayrakların yarısı ruhsuz ve satılık şirket imajlarına katkıda bulunmak için vardırlar, kabul edelim.
29 ekim, yılın bir günü kutlanıp hatırlanacağı bir gün değildir. cumhuriyet, buna ihtiyaç duymayacak kadar da erdemlidir. eğer 29 ekim'in kıymetini bilmeyen, bilmek istemeyen insanlar varsa varsın camlarına bayrak asmayıversinler. ama, cumhuriyetin değerini karışıklık, kaosun özellikle afrika ve ortadoğu ülkelerinde zirve yaptığı şu günlerde bilmeyecekler de hangi günlerde bilecekler, orası da ayrı bir soru işaretidir.
