hayallerimdeki kızdır. atlar direksiyon başına, ben de kenara oturup paraları toplar, para üstlerini uzatırım. sallarken vitesi muzipçe gülümser, ama gözlerini yoldan ayırmaz, lakin ben anlarım bana gülümsediğini. öğle vakti bir büfenin önünde durur, ben hemen atlayıp ikimize birer tost kapar gelirim. tüm günümüz böyle geçer işte. akşam olup da yuvamıza döndüğümüzde ikimizin de kulağında di-dü-dit diye akbil sesleri çınlar, uyuyamayız, birbirimize korku öyküleri anlatırız o zaman. ideal aşk budur.
Tebrik edilesi insandır. yaşamak için canını dişine takıp çalışıyor. o yaştaki çoğu insan iş yok diye sokakta ağlıyor. ama ablamız ne güzel bir iş bulmuş. ayrıca iğrenç şekilde sulananlarda kendinden utanmalı. insan namusuyla çalışamayacak mı?
