ihtimaller denizini aşıp bulursam geleceğimi beyan ettiğim, 24 ünün cuma olduğunu sanmak gibi anlamsız bir yanlış algılamaya düştüğüm ve aslında bugün olduğunu henüz anladığım, bu sebeple yalancı çıktığım zirvedir.
ne diyim dilerim başka sefere, katılanlara iyi eğlenceler.
zirveye katılmasına katılacağım da, türk'ün aklı ya kaçarken, ya da sıçarken demişler, benim de aklıma az önce tuvalette geldi. gazi kadınlar sokağı, sardunyas problem değil. lakin -ki eminim bu konuda yalnız değilim- zirveye katılacak ve kimseyi tanımayan arkadaşlar birbirini nasıl tanıyacaklardır büyük bir merak konusu olduğu açıklandı imkb tarafından. spekülatörler, soros filan bu işten nemalanmak istiyor. nasıl yapacağız ahali?
insanlari nasil taniyacagimi kasim kasim merak ettigim bulu$ma....aaa ben sozlukcuyum sizde mi ?? iikihikiki diyerekten herkese bi yami$sam nasil olur ki ne ?
n'apip edip tani$mayi ba$ardigimiz zirve...tatli bi ortam, kahveler, bira...
guleryuz, kafa insanlar...
gelmeyenlerin cok $ey kacirdigini hissettigim, ke$ke daha cok kalabilseydim diye ic cektirten organization..
kuzey kaliforniya'da gotumun dondurma olmasi sebebiyle katilamadigim zirve. ulan hem guzel izmir'imde, hem de bensiz. alacaginiz olsun, seneye hatirlatirim bunlari...
ne yalan, ''uludağ sözlük bitti yeeaa'' deyu deyu gidip de, dumurlardan dumur beğendirten zirve. nev-i şahsına münhasır, josef k etrafında toplanmayacaksınız derken haklıymış meğer, zirvenin sol kanadı (ideolojik değil la, benim solum yani) mükemmel bir çekim noktası oluşturdu resmen. bi' ara herkes oraya gitmeye çalıştı muhabbete ortak olabilmek adına lan, zirve içinde zirve oldu orada, siz düşünün artık gerisini.
zirvenin ise -benim gözümde- efsanesi mülayim'dir. kitap gibi adammış meğer, insanın açıp okuyası geliyor. siyaset, sanat, edebiyat, din, milliyet, müzik, ideolojiler... konuşulan ve daha da vakit olsaydı konuşulacak o kadar güzel konular vardı ki, insanın tadı damağında kaldı yahu.
kendi açımdan bakarsam, bana çok büyük katkısı olmuştur bu zirvenin. bir daha ve bir daha hatırlattı ki daha yolun başındayım, katetmem gereken çok uzun bir yol var. gelen ve muhabbetini esirgemeyen tüm arkadaşlara kendi adıma bir teşekkür borçluyum. en yakın zamanda bir ikincisinin yapılması dileğiyle.
bitti lan işte. sondu final fena olmadı. gelen herkese teşekkür ederim. sağmış solmuş falan olmadı işte. biz zedx' in sağında kalanlar da gayet mutluyduk. galiba bu zirve nevi sahsina munhasir' ın da sonu olacak. kendimi sildirmeden önce güzel bir veda süsü oldu.
edit: veda busesi değil yahu fonda arabesk mi çalıyor?
gittim gördüm baktım sasirdim sasirmaktan yoruldum yorulmaktansa hiç bezmediğim bir günü bana yasatan zirvedir. kalip sözler kullanmayacağim fakat nedense o güzel mimarisiyle izmir otogarinin girisindeki büfede çalan edip akbayramın kuşlar sarkısı bana sanki birşeyler terennüm ediyordu. ne bileyim tavsana niyet cektiren kızılderiliyi görünce güldüm ve cidden 26 kupona masa örtüsü veren gazetenin 15. sayfasında yaşıyoryormuşcasına hissettim bir an kendimi. bu absurdluktur ama absurdluk olmadan yasanmaz ki hatta hoşluklar olmasa yaşamaın ne meali var.
sen hayattan terzi istersin hayat sana titanik orkestrasi verir. hiç beklemediğin bir anda dürüst bir satici 85 kurusa kalem aldiğini beyan eder falan filan.
sulandirilmamiş saf kırmızı şarap kıvamında bir zirve idi vesselam...
