Günümüz bizleri buna zorunda kılıyor. 20-30 yıl önce ki insanlar 20sinde işini gücünü eline alıp ev bark kuruyordu. Şimdi 25te işin varsa ve ailendan ayrı yaşıyorsan bravo. Işin ilginci hayata daha geç atılıyoruz ama aynı zamanda ölümlerde öne alındı. Yani bizim nesilden 70-80i görene bravo. Ayrıca Hayat bok gibi ya doğurup durmayın artık.
Öğrencilik gibisi var mı ya iş hayatı cidden stresli o yüzden okuyabildiğiniz kadar okuyun derim. Benim yaşım 21 okulum bitti çalışmaya başladım ama okula devam etmek isterdim.herkesin tarzı farklı tabi ne diyim .
Bir tanıdığım var 27 yaşında, evlenecek iş arıyor. Üniversite mezunu olduğu halde lise mezunlarıyla aynı işi yapıyor. Maaş kıdem farkı falan da yok. Okumak için şehir dışına gitmiş, bir sürü yurt parası yol parası bilmem neler harcanmış. Şimdi buradan bakınca olaya; 22 yaşında mezun olup gelmesinin hiçbir anlamı yok. Keşke 27 sinde mezun olacak olsa bile geleceği olan bir bölümde okusaydı. Mezuna kalsaydı. 3 yıl mezuna kalabilirdi mesela. e okul da uzadı diyelim 6 yılda bitirmiş olsun. Yine 27 yaşında olurdu ama iş ararken bunları yaşamazdı. Çalışma şartları daha iyi olurdu. Ama geçmişe dönülmüyor işte. Ders geç çıkarılıyor.
Ben de geleceğin anlattığım kişisiyim. Biliyorum. Çünkü okuduğum bölüm ele gelir bir şey değil. Ha kendi şansımı yaratayım kendimi geliştireyim diyecek olsam; onu da yapamam çünkü sevmiyorum. Sevmediğim bir şeyi geliştiremem. Çözümü hemen bu yoldan dönmekten başka bir şey değil. Benim şu anlık elim kolum bağlı. inşallah, bağlı olmayanlar için biraz faydalı olur bu dediklerim. Ve en kısa zamanda geleceklerini en güzel hale getirecek şeyi hayata geçirirler.
23 yaşındayım hala mezuniyet hayalleri kuramıyorum.
ben 21 yaşında mezun olduğumu hayal ederdim, evet üniversiteyi 3-3.5 senede bitirecektim. hedefim buydu.
Başkası yapsa kötü konuşurum da hayallerimize taş koyan bizi yaradan.
susuyorum. kabulleniyorum. şükrediyorum. mücadele edidfasjgfısjfsa
