24 ünde üniversiteyi bitirip mutsuz olmaktansa 23 yaşında eğer girdiğin bölüm istediğin bölümse çok normal bir durumdur tek sıkıntısı yaşıtlarının hayata atılmaya başlaması ve senin hala üniversite okuyor olmandır.
18'de üniversiteye girilir. 4 sene sonra 22'dir yaş. sonra bu bölümden bir bok olmaz dedin ve biraz bekletse de daha rahat ettirebilecek bir bölüm olan herhangi bir öğretmenliğe girdin 23 yaşında. 27 yaşında o bitti ve bir süre takıldın boşta. hayatını yaşadın güldün eğlendin. sonra gittin askere. 6 ay sonra geldin evlendin derken tabi iş sahibisin hali hazırda. iki tane diploman var. atanana kadar bir şirketin bilmemne masasında takıldın, sonra atanıp rahatına baktın. bitti gitti.
normal senede bitirdiğin istemediğin bölüm sana
70-22=48 sene istemediğin hayatı yaşatacaktır.
23 senede başlayıp 27 yaşında mezun olsan
70-27=43 sene istediğin hayatı yaşayacaksın demektir.
ne bilim azıcık fark için bi ömür yakılır mı?
yakılır amk 23 yaşında dayımın 1 yaşında çocuğu vardı len. ahua nası ters köşeye yatırdım ama.
şaka şaka canın ne istiyosa onu yapacan aga. bu konu komşu ne der düşüncesini siksinler zaten.
kendilerini tanıdıkları aracılığıyla, ballı bir kadroya kavuşturup emekli oluncaya kadar yatmayı tasarlayan enkazlar hariç 90 yaşında intihar etmekten farkı olmayan durum.
kuzenime inat sınava girip kazandığım olay. sonra hazır kazanmışken bir okuyayım dedim. şehir dışına çıkmak işime gelmedi %50 bursla okuyoruz bizde ne yapalım. ama öğrenciyim diyemiyorum la o sıkıntısı var benim için.
insanın keşke 23 yaşında üniversite kazanılsa ama iyi bir üniversite yaşamı olsa diye içinden geçer. eğer iş garantisi olan üstelik sevilen bir bölüm kazanılmışsa hiç de geç değil aksine hayata karşı gayet de umut verici bir durumdur.
