Gunlerdir aklimdan cikmiyor... Bir seyler yapmak istiyorum, en azindan gundemden dusurmeyelim diye 4 yil sonra entry giriyorum. Her gün yazmaya devam edecegim.
Facebook'da Sefer Tas adli sayfaya bakarken akrabasiyim diyen bir kisi ile mesajlastim. Ailesinin perisan oldugunu soyledi. Bir tane engelli kardesi varmis maddi durumlari da iyi degilmis. Olayi sosyal medyada vs duyurmaya calistigini soyledi.
Terör örgütleriyle açılım rezaletinde olduğu gibi pazarlık yapılmaz.
Ama ortada rehine varsa onları korumak adına takas yapılır.
Cia bunu hep yapıyor. Yüzlerce gercek hayata dayalı film var bu konuda.
Oysa ki bu yakılma görüntülerinin ertesi günü mükafat gibi 43 terörist serbest bırakıldı.
Bunu bile savunan akitler var.
Rezilsiniz.
Yatacak yeriniz yok.
vatan borcu deyip seni askere alıyorlar, sonra adına işid denen sapık sürüsünün eline esir düşüyorsun, aradan onca zaman geçiyor devletin zahmet edip seni kurtarma zahmetinde bile bulunmuyor, en sonunda da caniler tarafından vahşitce katlediliyorsun ama bu kadarla kalmıyor, sanki tüm bunlar olmamış gibi sanki sen bir ananın babanın evladı değilmişsin, senin hayallerin yokmuş gibi, sen bir insan değilmişsin, sanki sen hiç olmamış hiç yaşamamışsın gibi yok sayılıyorsun. en acı kısmı işte bu. koca koca medya devleri, kelli felli siyasiler, her boku bilen köşe yazarları ve en kötüsü de milyonlarca insan gerçeği bildiği halde sus pus. neden?
- güç manyağı tiranın birinin forsu sarsılmasın diye.
bazen birşey başına gelir ya da yaşanan birşeye sahit olursun ve insanlardan tiksinme duyarsın ya. işte tam zamanı. koca bir toplum gırtlağımıza kadar pisliğe batmış vaziyetteyiz.
