biz hep galatasaraylıydık şimdi de galatasaraylıyız. ömür yeterse 2024 te de 2054 te de galatasaraylıyız.
bazılarının dediği gibi skor taraftarı değiliz. biz başarıya alışık bir takımız. sevdiğine nasıl kırılır üzülür ama yine de birşey diyemez insan, aynen o haldeyiz.
çok şükür şu güne kadar kimsenin yaşamadığı sevinçleri, başarıları da tattırdı bu takım bize ama biz skor değil arma peşindeyiz.
bugün olmaz ama yarın mutlaka olur. bu takım bizi buna inandırdı.
1994te olmaktan, 2000de olmaktan, 2014te olmaktan farkı yoktur. biz takım tutarken yıl ayırt etmiyoruz. Başarı da ayırt etmiyoruz. 7.yken de Galatasaraylıydık, fenere 6-0 kaybederken de, elin şerefsizinin takımından 4 yerken de. çünkü biz Galatasaraylıyız, biz zaferde de Galatasaray deriz, hezimette de. utanılacak da bir şey yapmadı takımımız. 2104 olsun biz gene Galatasaraylıyız. bugün 4-0 la dalga geçmeniz, -hala- 6 0 la dalga geçmeniz sadece sizi eğlendiriyor, bizi zerre kadar üzmüyor. bizim her sene katılmamız gereken bir devler ligi var onun derdindeyiz. ya sizin?
işinize nasıl gelirse.
güzel şeydir. her başarısızlıkta takım değiştirseydik futbolun ne anlamı kalırdı. futbola duygusallık katan, onu güzel yapan, zaman zaman ağlatan, bazen de üzen şey tuttuğumuz takımlar değil mi? yoksa sikmişim şampiyonlar ligini, sikmişim şampiyonluğu.
