en başta pişmanlıklarımı bırakmak isterdim. geçmişten acı veren her şeyi sileyim isterdim ama mümkün değil. geçmiş her zaman hayatımızda, hatalarımız her an bir şeylerin içine etmek için nöbette. hepsi acımasız icra memuru gibiler, görev ahlakıyla itinayla sikiyorlar.
ulan cidden düşünüyorum. benim için fark etmezdi, ha 2014, 2015 2078 ne fark eder dimi. dakikalar daraldıkça her sene olduğu gibi bazı radikal kararlar alma ihtiyacı hissettim. hızlı olmalıyım lan 15 dk kaldı emi. bir de yetiştiremezsek elimizde patlar iyi mi. ama olduğu kadar. olmadığı kader.
neyse işte radikal kararlarım hakkında düşünürken her sene verdiğim kararların harrynin altın topu gibi döne döne bir taraflarıma girdiğini fark ettim. o yüzden diyorum ki, ilk kararım karar almamak. bana ne akışına bıraktım. umrumda değil. keskin kararların arkasında durmaya çalışmak yok. canım nasıl isterse. saldım çayıra mevlam ne ederse etsin. ondan da umudu kestim zaten. olum resmen tanrının soytarısıyım. töbe töbe. öyle ama. sanki varya sırf dalga geçmek için yaratmış. gülüyor ben burda sikildikçe. töbe ya. hakket tövbe bu arada. evet yeni yılda geride kalan bir diğer şeyse küfür etmeyen nine. taam yani sözlen pek şey edemiyoz artık o 2016 ya kısmetse yaşarsak, ama içimden geldiği gibi. ney yani allah'ın bildiğini kuldan saklamak niye? kime neye dikkat. kaldır at ya klişe hepsi.
son yedi dk. 2014 tıpkı 2013 gibi pişmanlıklarla dolu bir yıl. korkularla dolu. çok korktum lan. her yönden. hayatımda değer verdiğim her şeyi kaybetme korkusu yaşadım. hayatımı kaybetme korkusu yaşadım. evet öldürülme korkusu. can korkusu yaşadım lan az mı, ölecem sandım. evsiz kalma, tek başına korkuları falan da. başarısızlık ne demek köküne kadar yaşadım. hayallerimi kaybetmek ne demekmiş benim için öğrendim. ölmek isteyip de ölememek, yaşamak isteyip yaşayamamak...
ivet. uzun bir aradan sonra devam ediyorum. artık yeni yıldayız. ben yine aynı koltukta ayaklarını uzatmış, aynı ekrana bakmaktayım. kafamda aynı deli sorular. kalbimde aynı sızılar. gözlerimdeki buğular ciğerimi paralar. lensim var da eskidi kendisi baya bir. arkadaşım aradı ondan yazamadım. sesli mesaj yollamıştım cevaben, ağladım sanmış. uykum var halbuki. cidden ağlamadım be. ağlak değilim öyle.
bencilim artık be. işte kapıda bırakacağım şey bu olabilir. insanları sevmediğimi kabul ettim artık. uzak olsunlar napim. sevmiyorum yani yetenek yok. mantık düz çalışıyor, yardıma ihtiyacı varsa yardım et, yoksa siktir et. ha eteğinden ayrılamadığım iki üç insan var, onları da arada ziyaret et. yok artık üzmeyeyim falan filan. üzülsünler olum insan değil mi işi ne. ben üzmesem gelip başkası üzecek zaten. e neden ben uğraşayım ki? hayır yani, ölmeyecekse aç değilse bir zarar da gelmeyecekse, üzüleceği bu olsun be. ziktir et.
tutarlı bir insan olma çabaları. bu da geride kaldı be. vallahi. ulen bıktım çocukluğumdan beri normal davranmaya çalışmaktan. koyver gitsin be. yapamıyorum zaten beceriksizim, iyice ucube gibi duruyorum. bakalım bu sene de böyle deniyek. adım zaten oduna çıkmıştı, sosyopata bağlarlar artık. bağlarlar amk işleri ne, insanın insandan başka. pijamalara sonsuza dek ivet. uykuyuysa def ediyoruz. sıkılınca uyumak sıktı be. resimlerle hayalli günlere tekrar merhaba. ama arada afeti devran olma alışkanlığı inn. denedim bir ara, şöyle bir normal giyim tarzım olsun. hani çok dikkat çekmesin falan. ama olmuyor yani çok sıkıldım be sözlük. eşortmanla dağınık kafayla dolaşmam lazım. ama dişiyiz sonuçta değişmeyen gerçekler var. onu da arada süslenerek hallediyoruz. ama itiraf ediyorum film yıldızı gibi hissediyorum, net. hani böyle dünya neyime nargile keyfime modunda dolaşıp birden bire oha oluum kıza baak lann kim bu anasını satim modu kızına geçmek keyif verici. pek bir şeye gerek yok, bir göz kalemiyle iki düzgün kıyafet. yani dış görünüşte standartlık out, kafaya göre hareket innnn.
fikirlere vicdani yaklaşmak out, mantık in. baktın canın mı acıyor, bas mantığı gitsin. beynini kullanırsan bir zaman sonra kalbin doğal kişilik yapısından dolayı trip atıp susuyor. şu dünyada incelenmesi gereken şey bakteriler değilse fikirlerdir. her türlü fikir. hayaller. hayal kuracan kurulanları inceleyecen. fantastik dünyalar. ideolojiler. sözünü zamana kazımış kişilikler.
deniz anaları gerçeklik değilse, gerçeklik savaşlardır. insan denizde kaybolamıyorsa savaşta kaybolmalıdır. her türlü şeye isyan edebilirim, en inandığım şeyin bile yokluğuna inandırabilirim. ama bir yerde acı varsa, onu görmezden gelemez bazı insanlar. bunu kabul ederek yaşama inn. görmezden gelmeye çalışmak out. gelemiyon zaten amk anca kendi kendine zırlayıp duruyorsun.
korkmayacam da artık. ne kaybederim yoluna girdik yeni seneyle kabul. bir hayatın var sonuçta, onda da her anını tutkulu yaşayacan, yoğun yaşayacan işte, yoksa ne anladım bu işten. her an bir uç noktadayımdır, kafamda asla tek düşünce barınamaz. en az 3 alakasız konudan ilerlerler. vs vs. ama artık bunları düzeltmeye çalışmak da yok. bunlar da kapıda kalsın anasını satim işleri yok artık hayatımda. yani kabul ediyorum artık her şekilde benlik keretasını. bu yeni yıl kararı değil tabiki. kaç yıl boka sardı hayatım bu yüzden. ama 2014ün en güzel yanlarından oldu bu gelişim süzecinin tamamlanması. e zaten bu bile tek başına yeter. başka bir şey yazmaya gerek yok.
zaten başka yazacak bir şey de yok. tam saha ekspres devam. belki çok daha pislikleşeceğim gibi görünen bir yıl olacak ama rahatlamış olacağım. daha mutlu olmak gibi bir beklentim yok ama daha emin olacağım, daha çok tatmin olacağım, daha çok gelişip yaşadığımı hissedeceğim, biliyorum.
